علیرضا
| 
۱۹:۳۴ - ۱۳۹۲/۰۶/۲۶
پاسخ
شادی در اجتماعی بودن است. وقتی توی جمع باشی شاد هم هستی. البته داشتن حد اقل های زندگی ( خونه و ماشین و ... ) هم خیلی مهمه. من در این کشور احساس آرامش می کنم چون انسانهای با خدا رو بیشتر می شه در ایران دید ولی بی خدایی قلبم رو ناراحت می کنه که گهگاهی بخاطر هوای نفس آدم خدا رو فراموش می کنه من 30 سالمه/شاد نيستم چون1.نداشتن امنيت جاني و مالي و مخصوصا رواني..(خودم و فك و فاميلم حداقل يه بار زورگير شديم.حداقل ده مورد هم كيف قاپي با موتور ديدم.)
نداشتن آزادي در انتخاب نوع رفتار و گفتار
ديدن هر روزه آدم هاي بدبخت و بيپول در جامعه مسلمان و ديدن آدم هاي شاد و خوشبخت بلاد كفر
-----
من شاد نيستم چون مجبورم دوجا كار كنم
از شش صبح تا يازده شب.
من شاد نيستم چون حقوقم به عنوان مهندس و كارشناس در يك سازمان دولتي نصف حداقل حقوق يك كارگر در كشور ميلياردي چينه)
من شاد نيستم چون بيش از يك ساله نتونستم يه سفر تفريحي درست و حسابي برم.
من شاد نيستم چون ميفهمم ولي بايد وانمود كنم كه نفهمم تا كاري بهم نداشته باشن!!!!!
دل خوش سيري چند ؟وقتي آدما حرف همو نميفهمن
وقتي نميتوني به مراد دلت برسي
وقتي امنيت رواني تو جامعه نيس
وقتي سرت پائينه مشغول گرفتاري هاتي يهو يه پس گردني ميخوري
وقتي معرفت بوي جوراب گرفته
وقتي تورم لحظه بالا ميره و با كار باشي يا بي كار هشتت گرو نه ته
وقتي فاصله هاي غني و فقير از هم زمين تا آسمونه
وقتي دلا پر بخل و كينه و حسادته
وقتي اميدي به بهبود اوضاع نيس
ميتوني شاد باشي ؟
نظرمو درج كن ....لطفا
مولانا گويد:راه لذت از درون دان ني برون
ابلهي دان جستن از قصر و حصون
و نيز:
آن زمان يك چاه شوري از درون
به ز صد جيحون شيرين از برون
و نيز:
آن يكي در كنج زندان مست و شاد
وان دگر در باغ ،ترش و بي مراد!
اگر منتظر باشيم عوامل شادي از بيرون به ما تزريق شود چنين پازلي هيچگاه كامل نخواهد شد.!