پول و سلامتی شادی میاره و بی پولی و بیماری ناراحتیراه شاد کردن مردم درست کردن وضعیت اقتصادی هستش چون هم شاد میشن هم میتونن تا حد زیادی درمان کنن(البته نه همه بیماری ها) چون توانای هزینه بالای درمان رو دارن
مهمترین دلایل شاد نبودن من به عنوان یک جوان، برطرف نشدن نیازهای مالی، جنسی و عاطفی می باشد که علیرغم تلاش فراوان، به علت بی عدالتی، تبعیض، تهجر و بی فرهنگی حاکم بر جامعه منجر به یاس و ناامیدی فراوان شده است 
مردم ایران هیچ تعریفی از شاد بودن ندارن و فقط به مادیات فکر می کنن. خب معلومه که نمی تونن شاد باشن با این نگرش. سلام تابی جونبه دلیل اینکه کشور ما بیشتر به عزا اهمیت میدهد و در جامعه ما شادی جایگاهی ندارد نمی توان انتظار داشت افراد شادی داشته باشیم در حالیکه در صدا و سیما خبری از شادی نیست یا اگر هم است مربوط به بچه ها و برنامه کودک است . ما شادی را نمی شناسیم و شاد بودن با ما غریبه است . لطفا فکری به حال جامعه افسرده ما بکنید تا بتوانیم ایرانی شاد داشته باشیم
ممنون از پرداختن به این موضوع اجتماعی مهم
نبودن امکانات تفریح و شادی برنامه های تلویزیونی تکراری و دارای سوژهای تکراری سرزمین خشک و نبودن فضای سبز به اندازه کافی معلمها و استادان خشک و دارای گرفتاریهای فراوان بدون آموزش ایجاد محیط مفرح و جاذب برای دانش آموزان و دانشجویان سیاست پرتنش و نبودن امنیت واعتبار پولی وریالی با توجه به تجربه شخصی، در زمانی که حتی برای غذا خوردن پولی نداشتم، فکر می کردم شادی با (پول، موقعیت و احترام اجتماعی، مقبولیت در جمع، موفقیت در کارها) و در راس آنها با سلامتی حاصل می شود. وقتی پولدار شدم، تبدیل شدم به یک جوان تحصیل کرده 34 ساله که چند تا خونه و ماشین و شغل خیلی خوبی دارم، شادی را در سلامتی (روحی، روانی، جسمی) و آزادیهای مطلوب اجتماعی می بینم. اکثر مردم ایران از عدم امنیت اقتصادی، شغلی و اجتماعی رنج می برند. دولتمردان ما هم شاد بودن را گناه می دانند. آیا به اندازه ای که به عزاداری اهمیت می دهیم، به همان اندازه هم به شادیها می پردازیم؟؟وقتی جوانان را به جرم آب بازی دستگیر می کنند، وقتی معیار خوب بودن در جامعه غمگین بودن باشه، وقتی که جوان هیچ امیدی به آینده نداره، وقتی که همه به دنبال سیر کردن شکمهای خانواده هایشان است، دیگه چه شادی؟؟
کاش دوستان عزیز عنوان سوالارو کامل میخوندن بعد اظهار نظر کنند. به نظر من اولین مورد اینه که خیلی ها شاد بودن رو بلد نیستن. دوم سطح پایین برنامه ریزی در کشور که مسیر زندگی با برنامه که بتوان شادی و شادمانی رو در اون گنجوند ر ا در خودش ندارد. سوم ارزش های شادی بخش تو ایرانه که کاملا معرفی نشده و بیشتر تو موارد غیر عرفی تعبیر شده در صورتی که شادی لذت از زندگی توام با آرامش را شامل میشه نه در پول نه در خیلی موارد دیگر که خیلی ها در اون میدوننش . آرزوی دنیای شاد و سالم