ناشناس
| 
۱۹:۵۶ - ۱۳۹۲/۰۶/۱۳
پاسخ
در مورد جشن های مذهبی هم هیچ فعالیتی نمیشه روزی دخترم از من پرسید جرا اما مان ما هیچ وقت دنیا نمی ان تا جشن بگیریم ولی شهید میشن وقتی دولت میخواهد همه چیز را دولتی کند از تعیین اینکه کدام روز و کدام شخصیت برای مردم مهم باشد یا نباشد نتیجه اش همین است. نمونه آنکه شورای شهر و شهردار یاسوج نماد آریوبرزن را در میدانی در یاسوج قرار می دهند که مورد استقبال مردم قرار می گیرد.ولی عده ای با فشار آنرا بر می دارند.به قول مهندس غرضی دولت باید دست از دخالت در فرهنگ بردارد.
وقتی دل خوش نیست جشن به چه کار آید ؟؟؟؟این روزها عده ای معدود که به آلاف و اولوفی رسیده اند هرروز خدا جشن دارند و کثیری هم خدا خدا میکنند همین عید نوروز هم نیاید !!! برای اینکه همیشه مردم توسط دولت محدود می شوندبرای افزایش روزهای سوگواری دولتی ها موافق هستند اما برای افزایش روزهای شادی نه!!!
دوستان اکثرا دلایل خوبی را ارائه کردندوشاید عدهای بگویند مسئولان ودولت مخالف اعیاد ومراسمات ملی نیست من فقط یک دلیل میگویم نمونه این مخالفتها جمع اوری مجسمه های سردار رشید ملی اریو برزن در کهگیلویه وبویر احمد ومجسمه های آرش کمانگیر شمال کشور وچندین مجسمه درخود پایتخت وکور اوغلی در اذربایجان شرقی میباشدو...به اسم حرام بودن مجسمه !!!درحالی که زمان بت پرستی واینگونه خرافات نیست .دراروپا وسایر نقاط که مردم اکاهند مگر مجسمه های شخصیت هایشان را میپرستند؟ برای اینکه پدر مادر و آیین قدیمی ما زرتشت بودن ما پادشاهان بزرگ ما همه اخ هستند و فقط ما بعد اسلام و انقلاب آدم شدیم چون در ایران اولا به طور رسمی فقط مراسم عزاداری و اشک ریزان حائز اهمیت تلقی می شوند و حتی ولادت پیامبر و ائمه هم چون با اشک و آه همراه نیستند، چندان نمودی ندارددوم مشکلات مردم سبب شده است که توجه به بسیاری از این روزها مثل نوعی سوسول بازی جلوه کند (این گفته تایید این مسئله نیست)
سوم در برابر برخی روزها و مراسم به ویژه ملی واکنشی آشکارا خصمانه رخ می دهد که نمونه بارز آن، چهار شنبه سوری است و البته عید نوروز هم بسیار کمرنگ شده است تا جایی که در ساعت تحویل، برخی مجریان مشغول روده درازی می شوند.
و البته ناشناخته ماندن این روزها برای بسیاری از مردم و بی تردید شمار زیاد روزهای عجیب و غریب در این بی تفاوتی بی تاثیر نیست.