ناشناس
| 
۱۴:۲۳ - ۱۳۹۲/۰۶/۱۴
پاسخ
پارکه اب و اتش یادتونه گند زدن به جشن؟ خداراشکر درخارج ازکشور مراسم های ملی پایرجاست . یکیش همین جشن مهرگان که هفته بعد در آمریکا برگزار میشه برای بزرگداشت فردوسی.دراین مراسم به شاهنامه خوانی می پردازند وادیبان بزرگ ایرانی هم به سخنرانی می پردازند.متاسفانه قدر بزرگان ادبیات را نمی دانیم وآنها سراز خارج درمی آورند. من نظر خودم و میگم. بدون وابستگی به جناهی. یا تفکری. مردمی که تاریخ خودش و فراموش کنه پایبندیش به رویداد هاهم فراموش میکنه. کو رقص خراسانی کو سال جدید گیلانی کو شاهنامه خوانی کو .... . بگذریم! امروز تقویم و ورق بزنیم مناسبت هارو بخونیم. ببینیم کدوم ارزش پاسداشتن رو داره همون و پاسبداریم اونجوری که باید و شایده!احسنت به دوره گردای خیابانی که هنوز موسیقی کوچه بازاری ایرانی و حفظ کردن.
درود بر 10 نفری که صندلی خالی همایش بزرگداشت فردوسی رو پر میکنن.
زنده باد گروه های خود جوشی که مناسبتهایی رو جشن میگیرن که حتی تو تقویممون نداریمشون.
گردهمایی یعنی جمع کردن کسایی که با ایدئولوژی ما هماهنگ هستن و نشون دادن از صدا و سیما و انکار بخش بزرگی از جامعه. ما به دنیا آمده ایم که گریه کنیم، انشالا تو بهشت صبح تا شب برا همدیگه جوک در مورد جهنمی های بیچاره تعریف می کنیم و می خندیم و جشن می گیریم و میوه های مطیع می خوریم و ... خلاصه جبران مافات می کنیم! قطعا یکی از روشهای بزرگداشت روزهای ملی و میهنی، تعطیل نمودن آن روزها نیست چرا که این تعطیلی های غیرکارشناسانه صرفا مردم را به مسافرتهای داخلی و خارجی سوق می دهد و یادی از بزرگداشت روزهای ملی در اذهان باقی نمی گذارد.