دکتر رضایی به عنوان وزیر اقتصادی، دکتر پزشکیان به عنوان وزیر بهداشت

ولايتي ، وزير امور خارجه . رضايي ، وزير اقتصاد . دكتر دستجردي ، وزير بهداشت .

نه از احمدی نژاد که اونجوری ولش کرده بودین. نه این روحانی که نمیتونه کابینه انتخاب کنه. افراط و تفریط

معاون اول: عارف
وزارت آموزش و پرورش: مرتضی حاجی
وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات: -
وزارت اطلاعات: یونسی- شفیع زاده
سازمان مديريت و برنامه‌ريزي: نجفی
وزارت امور اقتصادی و دارایی: محمدباقر نوبخت
بانک مرکزي: عادلی- مظاهری
وزارت امور خارجه: ظریف- صادق خرازی
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی: فرهادی
وزارت جهاد کشاورزی: عيسي کلانتري- محسن رضایی
وزارت دادگستری: مروی- بختیاری
وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح: تیمسار سیاری - تیمسار بازرگان
وزارت راه و شهرسازی: قالیباف
وزارت صنعت، معدن و تجارت: اسحاق جهانگيري
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری: توفیقی
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: زم
وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی: علي ربيعي
وزارت کشور:مجید انصاری
وزارت نفت: زنگنه
وزارت نیرو: حبيب‌الله بي‌طرف- موسی رفان
وزارت ورزش و جوانان: دادکان- یاسر هاشمی

اتاق های فکر و اتاق های مدیران
تشکیل اتاق های فکر یکی از رویکردهایی است که مورد توجه روسای دولتهای پیشین قرار داشته است. رویکردی که در دولت نهم با هدف مشارکت دادن طیف های مختلف مردم و کارگزاران دولت مورد تاکید قرار گرفت و نام هایی از قبیل گروه مشاوران جوان را به خود اختصاص داد.
با روحیه ای که از آقای روحانی و اطرافیان وی سراغ داریم ، دولت یازدهم نیز قطعا مسیر تشکیل اتاق های فکر را به عنوان یکی از راههای مشارکت صاحبان اندیشه و دستیابی به خرد جمعی مد نظر قرار خواهد داد لیکن اعضای این اتاق ها چه کسانی خواهند بود؟ آیا همچون دولت نهم بدنبال مشارکت دادن جوانان و افرادی که کمتر صاحب تجربه هستند خواهند رفت؟ فکرهایی که محصول آن تصمیمات زیر بنایی و اساسی همچون انتقال یکشبه پایتخت و دستگاههای دولتی از تهران است؟
از سوی دیگر اتاق های مدیران و پست های مدیریتی نیز بر اساس روال عمومی کشور، منتظر آمدن مدیران جدید هستند. اتاق هایی که با حضور افراد مختلف در طی دولتهای قبل تجربیات خوب و بدی را در تصمیم گیری و تصمیم سازی شاهد بوده اند.
یکی از گزینه هایی که در مورد انتخاب مدیران در رسانه ها به آن اشاره می شود، استفاده از مدیران ارشد و عالی دولتهای قبل در دولت یازدهم است. این گزینه عموما چند ویژگی از اشخاص شامل این طیف را به ذهن شنونده متبادر می سازد. سن نسبتا بالا و بعضا بازنشستگی این عده، تجربه مدیریت های چندین ساله در سطح وزیر و معاون وزیر و روسای دستگاه ها در دولتهای قبلی و مشارکت این عده در فعالیتهای بخش غیر دولتی در طی هشت سال گذشته و آمیختگی بیش از حد متداول در فعالیتهای اقتصادی ( البته مجاز و مباح) غیر دولتی از جمله این ویژگی ها است.
از این رو استفاده از این عده در کابینه و یا مسئولیتهای کلیدی به صورت بالقوه کلیدی برای گشایش درهای انتقاد به کابینه بعدی را خواهد گشود . انتقاداتی که از جانب اشخاص منصف به سوی گذشته مدیریتی این عده و از سوی منتقدین بی مهابا، به جناح بندی های سیاسی خواهد کشید.
از آنجا که صرف نظر کردن از توان و تجربه این عده مورد پذیرش عقل سلیم و به صلاح کشور نیست، یافتن ظرف مناسبی برای حضور موثر ایشان می بایست مورد توجه قرار گیرد.
به لحاظ نظری اعضای یک سازمان یا گروه کاری به صورت بالقوه شامل چهار دسته باشد. افراد خلاق و ایده پرداز، برنامه ریزان ، مجریان برنامه ها و منتقدین و اصلاح گر ها.
چنانچه مدیران سابق این توانایی و- البته آمادگی- را داشته باشند که در یکی از دسته ها بجز دسته مجریان برنامه ها فعالیت کنند، دولت یازدهم با ایجاد اتاق های مشاوره می تواند از توان این عده بهره مند گردد.
ایجاد اتاق های مشاوران واقعی ( به معنی واقعی کلمه) علاوه بر مشارکت دادن اشخاص توانمند این فرصت را ایجاد خواهد نمود تا مدیریت سازمانها و دستگاههای اجرایی کشور با مشارکت موثر افکار سازنده شکل گیرد و مدیران فعال از ذهن های خلاق و تجربیات اشخاصی که هزینه آن را قبلا مردم پرداخت نموده اند بهره گیرند بی آنکه هزینه های جدید از قبیل تنش های جناحی برای مردم ایجاد گردد.
این اتاق ها همچنین به افرادی که به راستی بدنبال خدمت به کشور هستند نیز این فرصت را خواهد داد تا فارغ از موانع رایج در دستگاههای اجرایی از قبیل محدودیت های اعتباری و قانونی همواره آرمان هایی را که نظام و دولت در پی آن بوده یا هستند را از روسای دستگاه مربوطه مطالبه نموده و به عنوان بخشی از تفکرات رئیس دولت ، اندیشه وی را در بخش اجرایی عرصه نموده و در مقام چشم و گوش وی اجرایی امور را پیگیری نمایند.
آمادگی برای خدمت به نظام بی آنکه بدنبال القاب باشیم و داشتن حرفی نو و تجربه ای ارزشمند لازمه پیوستن به این اتاق ها خواهد بود. آیا این عده آماده اند؟!

انصافا اگر آقای دکتر روحانی مشرب اعتدالی خویش را که به مردم وعده داده است، بخواهد نشان دهد؛ قویتر و توانمندتر از قالیباف برای معاون اولی سراغ نداریم؛ جناب آقای عارف علی رغم متانت و ادبی که دارند، همان برای یکی از وزارت خانه علوم و یا سایر معاونت های ریاست جمهوری بر حسب تخصصش مناسب است و دکتر محسن رضایی برای وزارت اقتصاد و یا ریاست بانک مرکزی؛ البته هر طور که مقام محترم ریاست جمهوری منتخب صلاح بدانند مناسب است.

دكتر رضايي وزير اقتصاد - دكتر عارف معاون اول رئيس جمهور- دكتر ولايتي دبير شوراي عالي امنيت ملي - دكتر نجفي وزير آموزش و پرورش - دكتر عباسي وزير اطلاعات - دكتر ملك زاده يا دكتر لنكراني وزير بهداشت - دكتراميررضا خادم وزير ورزش- آقاي زم وزير ارشاد - دكتر سيد باقر حسيني وزير تعاون - دكتر قاليباف وزير راه - جهانگيري وزير صنعت - متكي امور خارجه - دكتر جاسبي وزير علوم

دکتر صالحی، مذاکره کننده ارشد هسته ای

سید محمد خاتمی وزیر امور خارجه
ولایتی رییس شورای امنیت ملی
عارف معاون اول
ناطق نوری وزیر کشور
جاسبی وزیر علوم
کرباسچی
مطهری وزیر فرهنگ
علوم معین
قالیباف مسکن و راه و شهر سازی
رضایی اقتصاد
جانگیری معدن

وزیر علوم : دکتر جعفر توفیقی ( رییس ستاد دکتر عارف و وزیر علوم دولت اصلاحات )