مطمئنا آقای اکبر عبدی از دریافت 100 سکه نمیتوانست بگذرد و وضعیت را نیز دریافته بود که این ولت با چه قصدی این جایزه را به ایشون اهدا می کند برای همین که نه سیخ بسوزد نه کباب هم سکه را گرفت هم آخرش دو جمله گفت که مثلا به این دولت یه نیشتری زده باشه موضوع کاملا واضح و مشخصه خوشبختانه همه بازیگران بزرگ کشورمان مثل ایشون فکر نمیکنن

اکبر عبدی در فیلم مادر و آدم برفی کجا و اکبر عبدی بعد از اخراجی ها و این روزهاش کجا، اصلا به مرام و مسلکش کار ندارم ولی انصافاً از یک هنرمند درجه یک به یک هنرپیشه معمولی تنزل کرد. فکر می کنم اتفاقی که برای غفوریان (با همه احترامی که براش قائلم) بعد از سری سوم بهروز خالی بند (ببخشید که اسم اصلی را یادم نیست) افتاد، برای عبدی هم در این چند سال افتاده. به هر حال هنوز هم بازی های ماندگارش را به شدت دوست دارم.

نباید بین هنرمندان اختلاف باشد چون الگو هستند و .....

اقا یون خانما!
چرانظر متفاوت بانظرخودتون روتحمل نمیکنیدومدام می فرمایید باید اینو میگفت ونباید اینو میگفت!

نویسنده محترم شما که تینقدر باریک بین هستین کاش توانائی قلمتان را راجع به المانهای دیگر فرهنگ که سالهاست به پی این فرهنگ اب بسته اند هدایت میکردین امثال عبدی و ارجمند اگر راجع به پول حرف بزنند واقعا حقشان را میخواهند ولی در این مملکت فوتبالیستهائی وجود دارد که هرثانیه در تلوزیون ورادیو راجع به پولشان گزارش ارائه می دهند که به اندازه عبدی و ارجمند برای فرهنگ این مملکت تلاش نکرده اند و در بسیاری از مواقع فرهنگ این مملکت را نابود کرده اند از شما نویسنده محترم انتظار می رود ببیشتر منصف باشید متشکرم

سکه‌هایی را (صدسکه) که به عنوان هدیه معمول نشان‌های درجه یک به وی نیز اهدا‌ شده،

*از کوزه همان برون تراود که دراوست*

کاری به احمدی نژاد ندارم، اما تو کجای دنیا جلوی رئیس جمهور در یک مراسم رسمی، از این ادبیات استفاده می کنند؟ در ثانی خودشو مردمی مینامه ولی جوری میگه جود که انگار اونا ایرانی نیستند.
کلا برای آقای عبدی متاسفم.

برای من سواله: در جامعه اسلامی ما دادن این سکه ها درسته!؟ اینها بیت المال نیست؟ مردمی که به نون شبشون محتاجن چی؟ اصلا گرفتن این پول درسته؟
کاری ندارم به کی داده شده این پول، اصلا به هرکسی. چه وزیر چه هنرمند. گرفتن و قبول کردن این پول گناه نیست؟ بیت المال نیست مگه؟

تو اول بگو با کیان دوستی پس انگه بگویم که تو کیستی هنر مندان قابل دیگری هم داشتیم که شایسته تقدیر بودند ولی به دلایل باندی وگروهی اغلب مورد تفقد قرار نمیگیرند ولی ملت قدر انهارا در حافظه تاریخیش میداند وانهارا پاس میدارد ونیازی هم به لوح ومدال وتیتر وعنوان هم ندارند انها مثل طلا وهمیشگی هستند نه مهره یکبار مصرف که بعد از گذشت تاریخ مصرفشان اغلب دور ریز میشوند وکوچه وبازاری میشوند