دلم سوخت

ای دریغا که دفتر تار بسته شد .

افسوس و صد افسوس که خداوندگار تار را هم از دست دادیم،همچنان داغ از دست دادن استاد حسن کسایی تازه هست که استاد شهناز را هم.آیا آینده موسیقی ایران بار دیگر کسانی در حد کسایی و شهناز تربیت خواهد کرد؟
"صبر بسیاااااااااااار بباید پدر پیر فلک را
تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید"
این ضایعه را به همه هنرمندان و علاقه مندان فرهنگ و هنر ایران زمین بویژه استاد شجریان تسلیت می گویم

روحش شاد

زندگي صحنه يكتاي هنرمندي ماست
هر كسي نغمه خود خواند و از خانه رود
خرم آن نغمه كه مردم بسپارند به ياد

روحش شاد

بی بدیل و یکتا بود و هست و خواهد بود
یادش گرامی

سالها بايد پدر پير فلك را
تا دگر مادر گيتي چو تو فرزند بزايد
بعد از همايون خرم حالا جليل شهناز ديگر كسي از آن بزرگان موسيقي نمانده ولي صداي سازشان آنها را جاودانه كرده است و همواره نزد اهل ذوق زنده اند: ياحقي، بديعي، ملك، حوانساري، كسايي، قوامي، تجويدي، خالدي، اديب، ،....

چو بوی گل به کجا رفتی؟

سالها باید که تا یک سنگ اصلی زآفتاب لعل گردد در بدخشان یا عقیق اندر یمن
عمرها باید که یک کودکی از روی طبع عالمی گردد نکو یا شاعری شیرین سخن