ناشناس
| 
۰۰:۱۵ - ۱۳۹۳/۰۴/۰۴
پاسخ
با سلام والا به نظر من شما فراموش کردید دوران سخت دبیرستانو که باید خودکشی کنی تا قبول شی تو رشته ای که میخوای اونم تو دانشگاه شریف.ما فقط قبول شیم اصن تو حیاط دانشگاه چادر میزنیم با دوستان جالبه اکثر آقایانی که نظر داده اند تو دانشگاه های برتر درس میخونن باز صد رحمت به شریف، تهران، شهید بهشتی و امثالهم.دکترای تخصصی داروسازی را از انستیتو پاستور گرفتم با وجود اینکه رتبه بالاتری از دانشگاههای تهران، شهید بهشتی و... می خواست خوابگاه هم نمی داد!!!
از اینها که بگذریم در سایت وزارتخانه هم اعلام نکرده بود که خوابگاه نمی دهد.
پر مصیبت ترین دوران زندگیمان را گذراندیم.
جالبه که علی رغم تمام کمبودها، برخی اساتید مرفه زاده و از خانواده جدا نشده ناز پرورده نقصها را از چشم دانشجویان می دیدند!
چه عقده گشاییهایی که از برخی اساتید ندیدیم!!!
بعضی دانشگاهها خوابگاه نمی دهند و کلی هم اساتید آنها ادعا دارند!!!! من دانشگاه آزاد گرمسار2سال اصلا خوابگاه چیه یه استراحتگاه بود اونم خراب کردن یه خونه ساختن با حموم wcبرید خدا شکر کنید تازه دانشگاه شریف اسم رسم خودشو داره
وای خدایا چقدر اینجا خاطره دارم. دلم واسه هم اتاقی گلم (حامد) یه ذره شد. یادش بخیر. یکی از بهترین دوران زندگیم اینجا بودم.از تو عکسها فقط یکی از بچه ها رو شناختم. مابقی جدیدن.
چه زود شش سال گذشت.
خداییش خوابگاه خوبی بود. فقط یه مشکل کوچیک داشت که دیوار به دیوار مدرسه دخترونه ابتدایی بود. صبح تا شب سرود می خوندن.
نسبت به بقیه خوابگاه های دانشگاه شریف (طرشت3 و یا خوابگاه زنجان) خیلی بهتر بهتره. دلیلشم این اینه که یه بنده خدای خیر (مصلی نژاد) اونو ساخته بود و خدایی درست و حسابی هزینه کرده بود. خدا خیرش بده.
یاد همه دوستان بخیر مخصوصاً مرحوم علی.