کشتی گیرها و تکواندوکاران در شورا هر کاری کردن ایشان هم انجام میدن

ای بابا دلت خوشه تابی مگه اینایی که به قول تو سوابق مدیریت های کلان اجرایی دارن تونستن موفق عمل کنن که افراد فاقد این تجربه نتونن؟؟؟؟؟؟

یه جایی باید باشه که گزینش علمی کنه که هر کسی کاندید نشه، مثلا الان خانم ..... که هنرپیشه خوشکلیه اگه کاندید ریاست جمهوری هم بشه شاید رای بیاره، اما شورای نگهبان نمی ذاره

تو آمریکا هم همینطوره، شاید اگه بوریس ویلیس کاندید ریاست جمهوری بشه رای بیاره بس که خوش تیپه، ولی ساز و کاری هستش که اصلا نتونه کاندید بشه.

به نظر شما یک هنرمند و یک ورزشکار می تواند قدرت فکر اقتصادی و مدیریتی لازم را دارد...
بهتر نیست این ورزشکارن و هنرمندان در دانشگاه های کشور هم به جای اساتید دانشگاه به کار گرفته شوند....
خودتان قضاوت کنید ....بدون شرح....

به نظر من آنقدر دولت با روش آزمایش و خطا کار کرد که همه فکر می کنند می توانند هر کاری می خواهند بکنند و همه مدیر و اقتصادان هستند.......

ای کاش قانونی وجود داشت که رشته هایی مانند عمران ، شهرسازی ، مدیریت (در گرایش های مربوطه ) ، اقتصاد وسایر رشته های مرتبط و در مقاطع تحصیلی بالاتر از لیسانس امکان ورود به شوراها را میداشتند . شاید خود من هم به خاطر علاقه ای که به بعضی از این افراد دارم با علم به اشتباه بودن این عمل به آنها رای بدهم ولی اگر از ابتدا جلوی ورود این افراد به اینگونه سمتها گرفته شود بهتر است.

عزیزان،همیشه هنرمندان و ورزشکاران و کسانی که چهره محبوبی بودن اعتراضشون به این بود که چرا هیچ کس جای خودش نیست؟چرا افراد متخصص تو مدیریت کشور سهم کمی دارن؟ولی چند سالی هست که می بینم همین هنرمندان منتقد دیروز، الان زدن به کارهای غیر تخصصی خودشون و شدیدا از اون هم دفاع می کنن!!بازیگر میره خواننده میشه،خواننده بازیگر میشه،ورزشکار میره مدیریت شهری عمرانی متقبل میشه،مجری لیسانسه تاریخ میره تو فلان وزارتخونه مدیر روایط عمومی میشه،و اینا همش از مسئولین شروع میشه که ... افراد غیر متخصص رو می ذارن مدیر تا این عزیزان هم واسشون امر عادی بیاد...حیف و صد حیف

مشکل با تمام وجود فریاد می زنه اونم نبود سازو کاره مناسب برای شوراهاست....
این سازوکاره که اجازه میده ایشان و همقطاران ایشان، ورزشکاران، قهرمانان و....در مسندی که با سرنوشت مردم سرو کار دارد ورود پیدا کرده و این مسند را به بازیچه گرفته و مسخره کنند در حقیقت این پیام را به مردم بیچاره برسانند که وای به حال شماها که ما میخواهیم سرنوشت 4 ساله شما را تعیین کنیم...

این دیگه بر میگرده به خودمان. هیچ ربطی به سیاست و حزب و تشکل و حکومت نداره. معیارهای من نوعی اگر معیارهای صحیحی باشند درنهایت فرد منتخب نیز از حداکثر شایستگی لازم برخوردار خواهد بود. ولی اگر قرار باشه بر اساس این باشه که من از شخصیت فلانی خوشم میاد و از قیافه فلانی خوشم نماید، مسلما فرد منتخب هم کسی خواهد در شان همین خواسته ها و حال و هوای حاکم بر من!
پس برای دمکراسی فقط انتخاب مردم کافی نیست.

همه ی انتخابات هایی که رأی مردم اثر گذاره تو نتیجش، باید به صورتی باشه که افراد در قالب احزاب سیاسی تو لیست قرار بگیرن تا اولاً مشی سیاسی مشخصی داشته باشن در ثانی اگه دوره موفقی رو سپری نکردن اون حزب مقبولیت خودشو بین مردم از دست بده