اقتدار شیرمردان و شیرزنان ایرانی در تاریخ هزاران بار به اثبات رسیده
متاسفانه صدها سال است جهان اسلام توسط حاکمان دست نشانده پاره پاره شده و کشورهای اسلامی با دسیسه غرب به جان هم افتاده اند و دشمن اصلی در گوشه ای نشسته و ریشخند می زند
واین غفلت و راحت طلبی در نهایت این شده که می بینیم
مهدی از شوشتر
من یک آذری هستم،این آقایآن اگر قدر و حرمت وطن میدانستند قره باغ را نگه میداشتند. اینها نمیدانند آذری یعنی ستارخان،یعنی باقر خان،یعنی باکری،یعنی فکوری،یعنی جدی اردبیلی،و صدها هزارمعنی دیگر که یک ذره خاک ایران را به قیمت جان نگه میدارند.در مقابل یاوه سرایی این متوهمین ندای جانیم ایرانیم آذری ها کافی هست.
هنوز گورستان شهدای جنگ ایران و روسیه که اتفاقا اکثرا دلاوران اذری هستند ذر تپه مشرف به قره باغ موجود است و بر روی نقشه گردشگری شهر قره باغ نیز علامت گذاری شده.خدا راشکر که مناطق آذری ایران پسشرفته و تبریز عزیز یک شهر صنعتی می باشد.ولی چاره کار به شعار نیست که اگر بود ثلث مملکت در زمان فتحعلی شاه که شعار می داد که شمشیر مینایی را بر سر پطر میکوبد از دست نمیرفت. هموطن چاره ایجاد یک دژ به دور ایران عزیز است دژی از جنس پیشرفت صنعتی و رفاه و احترام.دولت باید به استانهای مرزی اهمیتی بیشتر از تهران بدهد و امکانات خوب. در اینصورت جای هیچ نگرانی نمیماند.
روح تمام شهدای مدافع ایران و شاهزاده آذری قجر عباس میرزا شاد باد.
تا اونجا که من از زمان جنگ یادم میاد اگر چه آذربایجان مورد حمله مستقیم نبود ولی آذریها در دفاع از هر وجب از ایران بیشترین مشارکت را داشتند و اصلا وقتی یک ایرانی هرجای ایران که بره لذت در وطن بودن رو حس میکنه.