تشكر مي كنيم از جمع حاظر، جلسه قبل خدمت دوستان عرض كردم اونچه مي مونه همين 30 دقيقه هاست 
کارتون عالیه... این قسمت تو تابناک جاش خالی بود ... خواهشا ادامه بدین ... ارزش کارتون بالاس ... فقط کاش می شد بعد از این ریویو یه نقد سینمایی یا نقد تحلیلی هم بزارین چون ریویو رو سایتای دیگه هم انجام میدن ولی ما از شما انتظاراتمون بالاتره ... ممنون خلاصه اوه! خدا رو شکر من قبل از اینکه این مطلب رو بخونم فیلم رو دیده بودم، بیچاره اونایی که ندیدن و حالا می خوان ببینن...فکر کنم بهتره اولش مثلا بگین "خطر لوث شدن" و ضمنا تیترتون رو هم یه جوری بذارین که با یه کلمه ته فیلم رو تابلو نکنین
اما جدای از این مسئله، این کار تابناک کار بسیار خوبیه از نظر من.
کار به بدی و خوبی ها و مسائل سیاسی ندارم.خیلی حال کردم ، حس کردم دارم فیلمو میبینم.عالی بود.
پوچ گرایی محض...!یعنی چون صبرمون تموم شده و واموندیم تو جمع کردن خودمون و عشقمون پس تنها راه خلاصی از این زندگیه!!
همه سکانسهاش غیر مستقیم اعتراض به خدا بود که تو درد رو قرار دادی تو زندگی و به تعبیری تو بی رحمی
خوب وقتی همین دنیا باشه و چیز دیگر نباشه خوب آره واقعا ظلمه اما اون دنیا هم هست! که این نوع فیلمها و اصولا فیلمهای هانکه نفی اون دنیا و انتقاد از وضع موجود هست اونم به خدا
وسطای فیلم آدم اون همه درد رو که میبینه پی به پوچ بودن زندگی میبره و مصمم میشه که این زندگی واقعا یک پل هست برای دنیایی دیگر و این دنیا ارزش مادیات و پول و تجملات و ... رو نداره این خوبیه که میمونه عشقه که میمونه نمونش وابستگی این دو نفر به هم، یا وفاداری اون شاگرد به استادش اما آخر فیلم نویسنده و کارگردان نظر خودشون رو تحمیل میکنن که این بدشانسی ها و مصیبتها تمومی نداره حتی عشق و خوبی و پاکی و نثار هم بی فایده است و باید رفت ولو با خودکشی و قتل! و این یعنی همون پوچ گرایی!!
شما را دارم.
نوروز تان فرخنده باد.