سلام بر تو ای شهید سعید.
یکی از دوستان خوب نوشته: حالا برای ما چه داری؟ دست خطی، پیامی.
داشتم این خبر را میخواندم :ک اگر منفعت ملت از بین رفت چه باک؛ سر «این یک نفر» سلامت!
واقعاً به کجا رسیدیم؟!!!

درود بر تمامیشهدای اسلام که ا ابد شرمنده همگی آنها هستم

شهدا رفته اند و ما مانده اییم. آن ها تکلیف خود را ادا کردند و حال نوبت آزمایش ماست. دوستان من تکلیف امروز جوانان ایرانی حرکت و کار و کوشش و تزریق امید به جامعه است. شهدا از جونشون گذشتن تا دشمن زمین گیر بشه. من و شما هم امروز حداقل باید از پولمون و وقتمون و خیلی چیزای دیگه بگذریم. تکلیف امروز تولید تو همه زمینه هاست تا دشمنو ان شالله تو این جبهه هم زمینگیر کنیم و رضایت خدا رو جلب کنیم.

شهدای عزیز شفیع مان باشید وبه همت بلندات دراین زمانه غبطه می خورم

چه زىبا

بهترین بودند ...

چقدر این روزها به این حرف ها نیاز داشتم
چقدر زود همه چیز از یادمان می رود
لعنت به این زندگی که همه مان را به آلزایمر تاریخی مبتلا کرده
آنقدر دچار روز مرگی شده ایم که فراموش کرده ایم برای آزادی این خاک، چه جوان های پرشوری، قید زندگی شان را زده اند...
مردانگی کرده اند
رفته اند تا ما بمانیم و امروز راحت کار کنیم، درس بخوانیم، زندگی کنیم...
من آدم چندان معتقدی نیستم ولی از شهدا خجالت می کشم
آنها چه مردانه رفتند
و ما چقدر سست و بی مایه، از یادشان می بریم
شهیدی را می شناختم که قبل از رفتن به جبهه، تفألی به حافظ زد و جواب آمد:
سحر با باد می گفتم حدیث آرزو مندی
خطاب آمد که واصل شو به الطاف خداوندی...

رفت و شهید شد...

خواندن وصیت نامه این شهید عزیز مرا متوجه خانواده همسرم می کند بارها با خود اندیشیده ام او چگونه توانست از یگانه فرزند خود که او نیز زینب نام دارد دل ببرد و برای آخرین بار چگونه او را بغل گرفته و بوسیده است . شاید انها توانستند چون حسینی بودند. یادهمه شهدا بخیر.

شهدای عزیز چقدر مخلصانه نوشتید و ما چه عاجزانه عمل میکنیم وچه بد بختانه دچار دزدی شدیم وچه مصیبت وار کاریراکه بر دوش خود نهادیم انرا سبک میکنیم

اين شهيد راه اسلام به خوبي علت جنگ را نيز برايمان معرفي نموده است:
"این جنگی را که دشمن بر ما و ملت تحمیل کرد و کشته‌های فراوان داد، فقط و فقط به خاطر خدا و اسلام است، نه غیره. "