پاينده ايران. قدر متقين آنكه استنباط حقوقي ميشود سرزمي نهاي شمالي ايران غير قانوني از ايران جدا شده اند و بايد به كشور ايران ملحق شوند. چرا اين نتيجه جدي را صريح نمي نويسيد؟ ضمن آنكه پس از جنگ اول در ورساي هم گروه هايي از ايران و آذربايجان جدا شده از ما، براي الحاق دوباره به ايران رفتند ولي انگليس مانع از حصول نتيجه شد. ما خيلي دلمان براي برادران جدا شده از مادرمان -ايران- تنگ شده است. آرزومند بازگشت يوسف هاي خود در اران و شكي و شروان و بادكوبه هستيم. دل ما از غم فراق بحرين هم خون است . آه از فراق خراسان بزرگ كه نامش را افغانستان گذاشتند و سوز جگر از سيستان بزرگ كه با آن پاكستان ساختند. مرز واقعي و طبيعي ما از سيحون است تا به قققاز و از سند تا فرات.
پاسخ ها
رامین
||
۱۸:۴۷ - ۱۳۹۱/۱۰/۰۱
آفرین،جاناسخن اززبان ما؟! که کم گفته ام ازته قلب مامیگویی.
محمد
||
۱۹:۳۳ - ۱۳۹۱/۱۰/۰۱
واقعا که زیبا گفتی احسنت لذت بردم
ناشناس
||
۱۹:۵۰ - ۱۳۹۱/۱۰/۰۱
عصر توسعه طلبی سرزمینی به پایان رسیده ؛ بزرگترین ارتش دنیا هم نمی تواند چنین کند . الآن برتری فرهنگی ( اندیشه ی برتر و نوآور ) و اقتصادی ( تکنیک برتر ، تولید بیشتر و کم هزینه تر .... ) تعیین کننده است . عصر ما عصر شبکه های اقتصادی و فرهنگی فراملی است .
ناشناس
||
۰۹:۰۴ - ۱۳۹۱/۱۰/۰۲
دوست عزیز دیگه اون دوران به سر رسیده.در عین یکی شدن دنیا به عنوان دهکده جهانی ، هر ملتی سعی داره استقلال خودش رو حفظ کنه
متأسفانه شما مسائل را خارج از کانتکست بررسی کردهاید. این حق نیست. در آن زمان که کشور اشغال شده بود انقلاب روسیه باعث باز شدن یک کورسوی امید برای ایران شد. و الا معلوم نبود که دیگر ایرانی وجود داشته باشد.
میدونم که تابناک نظر من رو انعکاس بده ولی میگم
دوستای عزیز بهترین موقعیت ما برای باز پسگیری سرزمینهای از دست رفته شمالی سال 1370 شمسی بود که زمان از بین رفتن جماهیر شوروی بود و همه سرزمینهای اشغالی او از شوروی جدا شدند و کشورهای جدا شده ایران نیز تمایل زیادی به یکی شدن سرزمینها داشتند ، بطوری که در آن زمان صدها نفر از کشور آذربایجان بعلت آشوب در مرز ایران و آذربایحان کشته و دستگیر شدند ولی متاسفانه آن زمان به علل مختلف (که اگر نام ببرم باعث حذف نظرم خواهد شد ) دولت آن زمان ایران نتوانست از این موقعیت طلایی استفاده کند
ارمنستان آذربایجان تاجبکستان گرجستان ترکمنستان