بنده هر دو مقطع كارشناسي و كارشناسي ارشد در دانشگاه تهران تحصيل كردم و كماكان براي دسترسي به اساتيد و منابع مورد نياز به دانشگاه تردد دارم. لازم به ذكر هست كه بنده با نحوه برگزاري آزمون چه به شيوه غير متمركز سابق و چه با شيوه نيمه متمركز كنوني مخالف هستم اما مخالفت بنده با شيوه سابق يا همون دانشگاهي كمتر است.
براي اين امر نيز دلايل خودم را دارم كه بيان ميكنم
1- در شيوه جديد و مخصوصا در رشته ي بنده (علوم سياسي) چون تفكيكي در آزمون دكتري و منابع لازم بزاي مطالعه براي گرايش هاي دكتري علوم سياسي؛ صورت نگرفته و همچنين دانشجويان رشته زبان خارجي نيز مي تواننند در رشته علوم سياسي آزمون دكتري دهند؛ اصلا بحث تخصصي شدن مقطع دمتري در اين رشته در اين 2 سال برگزاري آزمون به شيوه نيمه متمركز بيشتر به يك طنز شبيه شده
2- در مورد نفوذ اساتيد دانشگاهي در انتخاب دانشجويان؛ گويا دوستاني كه از اين موضوع گله دارند و پاسخ اساتيد را مبني بر اينكه دانشجويان رد شده در مصاحبه فاقد توانايي هاي علمي لازم مي باشند را نوعي بهانه مي دانند؛ فراموش كرده اند كه در صورت قبوليشان همين اساتيد قرار بود برايشان آنان تدريس كنند؛ پس منطقا نبايد بخاطر عدم طلاحيت و يا حتي برخي اشتباهات و يا غرض ورزي تعداد انگشت شماري استاد(كه همچون ما يك انسان با تمام اميال و آرزوهاي انساني است) تمام اساتيد را مورد اتهام قرار دهند
3- در نهايت بنده بعنوان فردي كه از نزديك شاهد ورودي اين دو سال دانشجويان دكتري رشته علوم سياسي به دانشگاه تهران مي باشم؛ بايد بگويم كه همين دانشجويان پذيرفته شده در مقطه دكتري گرايشهاي مختلف علوم سياسي (البته نيمي از آنان) نيز در رشته اي كه قبول شده اند بي سواد هستند
در نهايت بنده اميدوارم كه

متاسفانه از وقتي موضوع پذيرش بدون كنكور راه افتاده بعضي ها فقط دنبال پاس كردن درس با نمره بالا هستند و اصلا برايشان مهم نيست چيزي ياد بگيرند يا نه و اين موضوع معمولا براي اساتيدي كه در جلسه مصاحبه حضور دارند قابل تشخيص است اين يك اصل كلي است كه همه اساتيد علاقه مند انتخاب بهترينها هستند نه بالاترينها. قاعدتا بعضي از بالاترينها جز بهترينها نيستند. علاوه بر اين در انتخاب دانشجوي دكتري اخلاق هم مهم است. در مقايسه با دانشگاههاي خارجي بايد گفت آنها هم اگر متقاضي زياد داشته باشند قطعا تعدادي را رد خواهند كرد

بورسیه خارجه شدن که سواد نمی خواد پول میخواد

سلام تابناک جان
پیاده شو با هم بریم!
حالا چرا این همه جو می دی؟
وقتی که 20 گرایش مختلف مدیریت از مدیریت اجرایی و بازرگانی و صنعتی و هتلداری، تا آموزشی و سیاست گذاری و جهانگردی، تا بیمه و مالی و اکو و ... همه باید یه آزمون بدن که فقط 60 سوال تخصصی در مدت 1.5 برگزار میشه و بقیه اش زبان و استعداد تحصیلی هست، چه انتظاری داری که افراد قوی برای مصاحبه دعوت بشن؟؟؟
تابناک جان چه انتظاری داری؟ چرا کسی که کسی که فقط یه خرده تست زنی بلده و اصلا لیسانس غیر مرتبط داره و فقط یه ارشد زوری نسبتا نیمه مرتبط گرفته قبول نشه؟
چه انتظاری داری که اساتید محترم دانشگاه تهران افرادی را بپذیرند که بحمدالله یه ارشد نسبتا مرتبط گرفتن و ... ؟
از سبک قبلی آزمون به نحوی می نالیدیم و الان که آزمون متمرکز شده از چیز دیگری ...
امیدوارم بدون سانسور مطالبم را منتشر کنید

ازمون سراسری خیلی هم خوبه ایکاش این ازمون برای استخدامی ادارات هم برگزار بشه تا یک پالایش اولیه صورت بگیره بعد هم مصاحبه تخصصی لازمه البته توسط استاید بی طرف مگه قراره دکترا فردا برای این استاید کارکنند که می خواهند مطابق نیاز خودشان دانشجو قبول کنند دانشجو قبول کنند

من خودم رتبه اول یکی از گرایش های انسانی هستم با توجه به اینکه درصدهای عمومیم بالای 40 بود و تخصصی هم 60 و مقاله و کارپژوهشی و... داشتم بازم رد شدم به نظر شما چیزی جز پارتی بازی تو پذیرش دانشجو ملاک هست؟

بنده دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف هستم. دانشگاه هایی مثل شریف و دانشگاه تهران بسیار ترجیح میدهند که از بین دانشجویان سابق خودشان برای مقاطع بالاتر دانشجو بپذیرند. علت واقعی آن هم عدم کیفیت مناسب اکثر دانشجویان پذیرفته شده از طریق آزمون است.

این اساتید که دم از انتخاب شخصی و سطح سواد پایین داوطلب ها میزنن، نظرشون در مورد سطح سواد خود اساتید در دانشگاهها چیه؟

امیدوارم نظرم رو نمایش بدید
با توجه به اینکه مقطع دکترا بالاترین درجه علمی در کشوره از طرفی این چالش مهم که عموما در کشور ما زیاد مشاهده میشه (نورچشمی ها) ممکنه صلحیت های افراد را زیر سوال ببره و ارزشیابی رو مورد تردید قرار بده
از سوی دیگه مثل تمامی کشور های دنیا یک استاد باید دانشجویی رو برداره که بتونه باهاش تحقیقات خودش رو ادامه بده و زمینه های پژوهشی لازم رو هم داشته باشه (که این هم حق مسلم اساتید هست) پس بهترین راه ممکنه اینه که
مصاحبه علمی قبل از ازمون کتبی انجام بشه و دانشجویاینی که از نظر اساتیدشون صلاحیت پژوهشی لازم رو دارن بروند برای ازمون کتبی (دانش های عمومی- تخصصی ) امتحان بدهند به این شکل منافع هر دو گروه تایید میشه و دو حسن اساسی داره یک اینکه دانشجو تکلیف خودش رو میدونه و اگه در ازمون مصاحبه تایید نشد
وقتش برای مطالعه برای کنکور دکترا تلف نمیشه و میتواند برود فکر دیگری برای خودش بکنه دوم اینکه اساتید هم فقط در ارزیابی یک مجموعه دخالت خواهند داشت و انتخاب یک فرد خواص تقریبا غیر ممکن است
(باید این نکته روهم اضافه کرد که اساتید باید حداقل به اندازه دو برابر ظرفیت پذیرش دانشگاه ،دانشجو را مورد تایید قرار بدهند و برای ازمون معرفی کنند) اینجوری فکر میکنم منافع هر دو گروه تامین بشه و این جنجال و دغدغه خاتمه پیدا کنه امیدوارم تابناک این مسئله رو پیگیری کنه و به گوش مسولین برسونه

یکی از همدوره ای های من توی دانشگاه شریف جز دانشجو های ممتاز بود، حتی مصاحبه هم شد و استادا بهش گفتن از نظر ما قبولی. ولی... خود آموزش دانشگاه گفت "از نظر ما شما صلاحت دکترا خوندن در ایران رو ندارین!!!!!" اون هم گذاشت و رفت کانادا و بورسیه همونجا شده و داره دکترا شو می خونه.اینجا برای دکترا خوندن باید براشون کاملا بی خطر باشی.