فک کردم چیزی به ذهنم نرسید جز روند رو به رشد ریا و کم شدن خلوص در انجام مناسک مذهبی. گاها سطحی نگری در انتخاب افراد برای پست های مدیریتی . جولان افسردگی در میان مردم . اول شدن در شاخص های منفی مثل بیشترین مثلا مصرف نوشابه و نمک و سیاسی بازی و آخرین در شاخصه های مثبت مثل سرعت اینترنت و راست گویی و خیلی مطالب مربوط و غیر مربوط. خلاصه فکر کردم که باید یه جایی به خودمون بیایم و تو کلاه گذاشتن سر هم از هم پیشی نگیریم بلکه جو اعتماد رو در بین خودمون جا بندازیم تا از لحاظ فرهنگی هر چند اندک رشد داشته باشیم

اون زمان میگیم یادش به خیر خانوما یک کم حجاب داشتن !

من از متولدین نیمه 40 هستم که کودکی را با انقلاب نوجوانی را با جنگ جوانی را با ازدواج غلط (..........) کلا تباه شد و الان در میانسالی با گرانی و تقابل فرهنگی با فرزندان داریم می جنگیم آخه اصلا ما زندگی کردیم ...

افزايش فقر , سرقت ، فساد ، اعتياد , سوء مديريت و نهايتا بدبختي و فلاکت اکثريت مردم کشور .

به نظر من پراگندگی های امروز موجب میشه که خاطرات امروزی زیاد فراگیر نشه. مثلا اوشین رو نود درصد مردم دیروز دیدن چون تنها رسانه صدا و سیما رو دو تا کانال اون روزش بود در حالی که حالا کار به جایی رسیده که تو برنامه های طنز همون صدا و سیما، برنامه های شبکه های ماهواره ای رو به شوخی می گیرن یعنی خودشون هم می دونن که فلان برنامه فلان شبکه ماهواره ای با وجود این همه مشکلاتی که تو دریافت امواج اون ور آبی وجود داره، اینقدر فراگیره که میشه طنزش رو هم پخش کرد و مخاطب گرفت.
حالا این مثال ساده رو به سایر مقوله ها تعمیم بدیم تا بفهمیم اگه هویتی باقی بمونه، داخلی ها نگهش داشتن یا اونور آبی ها؟ این موضوع خیلی مهمه.

حالا یه نگاه دیگه: کاری نکنیم که بعد بگیم دهه هشتاد گرونی کمر شکن بود اما حمایت از مستضعف هم ضعیف بوده
کاری نکنیم که بگیم نماد دهه هشتاد هیچ کدوم از مسئولین نبودن بلکه ورزشکاری بود که انتقاد اقتصادی کرد
هنرمندی بود که نذاشتن فیلمش، کاستش، هنرش منتشر بشه و بعد رفت تو جهان مطرح شد و از اون طرف بهش تریبون دادن و بعد شد نماد برای داخلی ها
نذاریم گفتمان یک طرفه بشه تا نمادها دو دسته بشه و مثلا من یکی رو نماد بدونم و یکی دیگه مخالف اون رو نماد بدونه
یعنی بدونیم که دیگه رسانه واحد نیست و از طرفی نقش رسانه تو نمادسازی خیلی زیاده؛ نرسیم به جایی که خدای نکرده وحدتمون سست بشه حتی تو نماد پنداری یک نسل

بد حجابي
چت كردن
بلوتوث
گوشي هاي انچناني
لب تاب
ورود ماشين هاي مدل بالا و بسيار گران قيمت
تبعيض شديد طبقاتي
جاري شدن بسيار زياد انواع پرونده ها به دادگستري
داشتن دوست غير همجنس
زن سالاري
طلاااااق
ورود زنان به بازار كار
فروش لوازم ارايش زنان توسط مردان
فساد
گراني
بيكاري
مواد مخدر صنعتي
سود بانكي
و.............
واقعا اعصاب ادم خورد ميشه ادامش بده

بیکاری.بیمسولیتی.فرار تحصیلکرده ها.بی ارزش بودن جان مردم ..........

پيشرفت هاي موشكي و ماهواره اي.
پيشرفت در غني سازي اورانيوم تا 20 درصد
عبرت از فتنه هاي سياسي 88.
گراني يك شبه دلار و طلا و ساير مايحتاج مردم.

به نظرم این چیزا شده الان جزو لاینفک زندگی ایرانیها:
- فست فود
نگاه کردن به برنامه ها و سریالهای اونور آبی- مخصوصاٌ سریالهای کشور همسایه و دوست ترکیه
- دنبال کردن نرخ دلار
- گشت و گزار در اینترنت بالخص فیس بوک
- صحبت روزانه در مورد گرانی و بیکاری
- مسکن مهر
- افزایش ریاکاری و دروغگویی در سطح جامعه
- افزایش مشکلات اقتصادی
- افزایش فرهنگ محافظه کاری
- عدم اعتماد به نسل جوان(مخصوصاٌ تحصیلکردگان)
- سست شدن بنیانهای فکری و دینی
و دست آخر کاهش محبت، افزایش فاصله بین دیدگاههای نسل گذشته و نسل حاضر
با تشکر

واقعیت اینه که دهه 80 هیچ نماد هویتی و فرهنگی ایرانی اسلامی نداشته که بخوام ازش چیزی بگم ولی تا دلت بخواد ترویج و اشاعه فرهنگ غربی و مد پرستی و تجمل گرایی توش به چشم میخوره