نخست باید نفت رو به جای خام فروشی به صورت ارزش افزوده به فروش رساند بدین معنا که با تبدیل نفت خام به مشتقات با ارزش آن در پالایشگاه ها و پتروشیمی ها محصول ساخته شده را با ارزش بالاتر فروخت نه محصول استخراج شده...مثل اینکه طلا رو به جای ساخت جواهر و فروش آن خام به فروش رساند...دوم اینکه از درآمدهای نفتی به قول آقای رضایی ماهیگیری رو به مردم یاد بدیم نه اینکه ماهی رو بدیم دستشون و مثل عرب ها جلوی پیشرفت علم رو بگیریم...سوم اینکه به فرض که ما فلان تعداد دانشجوی ارشد و دکترا داریم وقتی که بار علمی اون ها پایین باشه و دانشی رو که بدست میارن در صنعت به کار نیاد به هیچ جایی نمیرسیم...و چهارم اینکه این همه درآمد جنبه هم میخواد که ما نداشتیم...
بدون شک باعث عقب ماندگی و نابودی کشاورزی و دامداری و صنایع بومی و بزرگ شدن دولت و تنبلی اجتماعی شده است. یک کشور باید با کار و کوشش و تولید کشاورزی و معدنی و دامداری و صنایع بومی اش رشد و ترقی کند نه با هدر دادن و یا سرمایه گذاری در صنعتی که صرفا نفعش را بیگانگان می برند. ملاحظه بفرمائید چند قلم از اشیای ضروری مملکت که نفت و گاز مواد اولیه اش است از خارج وارد مشود و برای اکتشاف نفت و گاز دولت بودجه های نجومی گذاشته و مرتب در صدد است که تولید آنها را بالا ببرد در حالی که بعد از دویست سیصد سال که از استفاده از راه آهن یعنی اولین قدم برای توسعه هر کشور برداشته شده است حتی استان هائی مانند گیلان کرمانشاه و همدان و گلستان و چهارمحال محال بختیاری و برخی دیگر از استان ها از این وسیله محروم هستند و شهرها همه آلوده و پر هرج و مرج و فاقد وسیله نقلیه عمومی و بسیاری از استان ها حتی محل عمومی و هتل های ازران قیمت برای گردشگران ندارند و فاقد بیمارستان و هتل و بزرگراه و مجموعه ورزشی و ... هستند.همه اینها بر می گردد به این که ملت به جای کار و کوشش نشسته تا پول نفتی به خورجینش وارد شده و مایحتاج اولیه او از خارج وارد و آسوده و بی خیال به زند گی ادامه دهد. شما همین ترکیه با صادرات میلیاردی او را در نظر بگیرید، اگر از هوشمندی دولتمداران آنها برای جذب سرمایه گذاری های خارجی بگذریم از نظر منابع طبیعی اصلا با ما قابل مقایسه نیستند ولی از هر نظر ( غیر از دسترسی به برخی از فن آوری های پیشرفته) از ما جلو تر هستند چون فهمیده اند برای سربلندی کشورشان باید کار کنند و گردشگر جذب کنند و صادرات داشته باشند و ملت خود را تشویق می کنند که از محصولات ساخت ترکیه استفاده کنند
خدایا ما این همه نعمت داریم ولی هنوز تو فقر فرهنگی و مالی داریم زندگی می کنیم ای خدا جوونیمون رفت و نفهمیدیم و زندگی نکردیم واقعا دلم به حال خودمون خیلی میسوزه
من میگم مشگل از نوع مدیریته چون این کشورهای دورو بر ما که همگی روزی صحرا نشین بودن از قیل همین نفت تونستن کشورشون رو به یه کشور توریستی تبدیل کنن وجالب اینه که ما در دارا بودن منابع چندین برابر انها هستیم ولی در عمل از اونا خیلی عقب تر هستیم مشگل اینه که مدیر چشم و دل سیر تو مملکت کمه
من میگم وضع اقتصادی و معیشتی ایرانیها متوسطه ولی پولی که با کار و تلاش بدست بیاد لذتش بیشتره!
حتی اگه فقیر باشیم ولی سخت کا کنیم رضایتمندی مون از زندگی بیشتر میشه
به نظر من مادامی که بانک مرکزی ایران ابزاری در دست دولتهاباشد ودولتهابراساس سلیقه خودشان وبی محاباسرمایه ملی رادر راه اهداف خودشان بدون نیم نگاهی به آینده صرف کننداگرتمام منابع نفت وگاز جهان هم از آن ما باشد هم فایده ای نداردپس یک بانک مرکزی مستقل از هزاران چاه نفت با ارزشتر است