کلا ما ایرانیاه عادت داریم کمبودهایمان را تقصیر دیگران بیاندازیم. تنبلیها و بی تدبیری را گردن دشمن می اندازیم و حالا نوبت خداست که پیشرفت نکردنمان را تقصیر او می اندازیم و می گوییم چرا این همه نعمت داده است. شگرگذاری از نعمت فقط تن پروری نیست بلکه باید با تلاش بیشتر آن را به ثروت ماندگارتری تبدیل کرد اما ما فقط از رفاه و تن پروری آن استفاده می کنیم.

تو کشورهای جهان سوم مثل ایران این همیشه ابر قدرتها هستند که تصمصم گیرنده اصلی هستند..و تاریخ اینو ثابت کرده

اقتصاد نفتي اقتصاد رانتي و اختلاس است زيرا يك پول باد آورده بي حساب و بي صاحب وارد كشور مي‌شود و همه براي پر كردن جيب خود دندان تيز مي‌كنند.

تاماسیاست خارجیمونو درست نکنیم وضعمون ازین هم بدترمی شود اینها همش شعاره که داریم پیشرفت می کنیم

اگه خدا اون چيزي رو كه آرزو مي كريم ميداد من آرزو مي كنم اي كاش به جاي اينكه توي اين كشور بي در و پيكر كه هر روز يه بامبولي سر مردم در ميارن و مردم صداشون درنمياد تو كشوري آفريده ميشدم كه دموكراسي نسبي (نه از نوع مطلقش كه تو ايرانه!!!!!!) داشته باشه و من توش با آرامش نسبي زندگي كنم و باهام با عدالت و انسانيت برخورد بشه نه مثل حيوان.
خدايا يه حاجت بزرگ ديگه هم دارم اونو فراموش نكن عزيزم

مطمئنا کشورهایی که مانند کشور ایران نفت ندارند بدلیل اینکه مجبورند برای زنده ماندن و نان خوردن از فکر خود استفاده کنند و تلاش و برنامه ریزی و فداکاری بیشتری انجام دهند پیشرفت بیشتری در زمینه های گوناگون خواهند کرد. ولی آیا با آرزوی ای کاش نفت نداشتیم دیگر مشکل ما حل خواهد شد. این نعمتی است که خداوند به ما داده بهتر است به جای این ناشکری از آن درست استفاده کنیم .ما باید به دنبال راهکارهای عملی باشیم کشور آمریکا با داشتن منابع عظیم نفتی اما در مواقع ضرورت از آن استفاده می کند یا کشور نروژ با داشتن ذخیره ارزی 300 میلیارد دلاری حاصل از نفت از آن در بودجه خود استفاده نمی کند چون آن را برای اقتصاد خود مضر می داند و می داند که استفاده از آن برای اقتصاد خود سم است، آنها نمی خواهند مانند کشور هلند به بیماری هلندی دچار شوند. بهتر است که مسئولین و متنفذین و ثروتمندان و اصلا تمام پدران ما و مردم هر منطقه و شهر یا استان به جای چشم امید داشتن به دولت خودشان آستین ها را بالا بزنند و با شناسایی پتانسیل ها و همچنین مشکلات منطقه خود باعث پیشرفت منطقه خود و کاهش مشکلات مردم منطقه خود شوند. بسیاری از کشورها بدون داشتن نفت به پیشرفت های بیشتری رسیده اند مردم و مسئولین ما فکر کنند که ما نفت نداریم.ایران هفدهمین کشور بزرگ جهان از لحاظ مساحت و هجدهمین از لحاظ جمعیت از بین بیش از 180 کشور جهان است با توجه به رقابت شدیدی که در جهان وجود دارد و وضعیت کنونی جهان و ایران و با توجه به بزرگی دولت ایران و مشکلات فراوانی که دارد دولت نمی تواند همه پتانسیل های مناطق گوناگون را شناسایی و برای پیشرفت آن برنامه ریزی کند همچنین در مورد شناسایی مشکلات مناطق گوناگون و رفع آنها نیز فرصت کافی ندارد در آمریکا برخی قوانین کلی می باشد و هر ایالت برای خود قوانین خاصی دارد که بعضا با ایالتهای دیگر فرق می کند در اروپا هر کشور مستقل عمل می کند ولی تشکیل یک اتحادیه را داده اند و پیمان آتلانتیک شمالی ناتو را امضا کرده اند که در صورت تجاوز به یکی از این کشورها تمام اتحادیه می توانند در برابر متجاوز با او برخورد کنند.

خدا نفت را بگیرد همه چیز درست میشه

این عادت کشورهای رانتیر و تنها مربوط به ایران نمیشه . تو این کشورها به دلیل وجود یک منبع مالی عظیم برای دولت ، دولت به عنوان یک رقیب در کنار بازار عمل می کند یعنی بر خلاف کشورهای اروپایی که دولت و بازار در کنار هم و برای کمک به یکدیگر عمل می کنند در کشورهای رانتیر دولت دیگر به بازار محتاج نبوده و همین عمل باعث می شود بازار به سرمایه دولت چشم داشته باشد به همین علت بازار پیشرفت نکرده و در نتیجه اقتصاد شکوفا نمی شود همچنین ابتکارات و اختراعات نیز راه به جایی نمی برد به علت اینکه دولت احتیاجات خود را با پول نفت تامین می کند . اما در کشورهای اروپایی دولت در کار بازار دخالت نکرده و فقط مالیات خود را می گیرد و فقط در مواقع تورم یا نقدینگی با انجام انقباض یا انبساط در بازار به بازار کمک می کند

این که سرمایه ی عظیمی مانند نفت ما را عقب نگه داشته از آن حرف های مفت است که نظیرش برای توجیه سوء مدیریت ها علم می شود و عده ای هم بدون فکر آن را تکرار می کنند .
عقل سلیم حکم می کند نعمت های الهی را سپاس گوییم و از آن ها در مسیر درست استفاده کنیم .کشورهایی که منابع طبیعی فراوان دارند ولی قدر آن را می دانند و به جای به حراج گذاشتن با فراوری و عرضه ی هوشمندانه ثروتشان را چندین برابر کرده اند کم نیستند .

هموطنان عزیز
بهتر است هیجانی نشویم. همین هیجان افسار گسیخته است که مانع درست فکر کردن ما می شود. اگر کمی تامل کنیم متوجه می شویم که علت پس ماندگی ما نه منابع است و نه فقدان منابع. ریشه مشکلات "منم" یعنی من ایرانی. هر وقت "من" اصلاح شدم و نخواستم دیگری را قبل از خودم اصلاح کنم ایران گلستان می شود. من رشوه داده ام، گرفته ام، دروغی که به دیگری زیان برساند گفته ام و شنیده ام و دم بر نزده ام، پارتی بازی (در حد توانم) کرده ام و حق دیگری را ضایع کرده ام... اکنون نویت تو است تو چقدر شرافت مندانه زندگی می کنی؟ آیا انچه را که برای خود می پسندی برای دیگران هم می پسندی و آنچه را برای خود نمی پسندی برای دیگران هم نمی پسندی؟
تا پاسخ این پرسش ها را ندهیم پرداختن به پرسش مطرح شده توسط تابناک کم فروغ آب در هاون کوبیدن است.