نمی دانم چه بگویم .دختری داشتم که تا 1 سالگی مشکلی نداشت وبعد از آن سال به سال تمام توانایی های خود را از دست داد به طوری که نمی توانستیم به او غذا بدهیم والان در 10سالگی هم 6 روز هست به رحمت خدا رفته. ودائما بی قرار هستم .چون لحظه به لحظه خاطراتش جلوی چشمان من هست ودارد جگرم را می سوزاند.خدایا چه کنم که نمی توانم آرام بگیرم
بهروز
|
|
۱۱:۵۶ - ۱۳۹۳/۰۹/۱۱
0
0
پاسخ
خیلی جالب بود
حسن
|
|
۱۸:۲۰ - ۱۳۹۳/۰۹/۱۱
0
0
پاسخ
ما آدمهابه غیرازاین که همدیگررومسخره کنیم وهمه چیزروبه شوخی بگیریم کاردیگری بلدنیستیم.خداازعاقبت ما بخیرکندان شاالله...
بهزاد
|
|
۱۳:۱۴ - ۱۳۹۳/۰۹/۱۵
0
0
پاسخ
لااله الله تکان دهنده بود خدا همه مارو عاقبت به خیر کنه به حق امام حسین ایشالله