تابي جون خودتي

سلام دوستان
منم وضعیتی مشابه اکثر شما دارم ولی به طور کلی چیزی که از نوشته بیشتر دوستان میشه استنباط کرد ترس از ازدواج و مشکلات پس از آن خیلی بزرگتر از اون چیزی که هست داره خودشو نشون میده اگر همسر بساز و کم توقع پیدا کردین خیلی از این مشکلات قابل حل شدنه اگر شغل داشتین حتما دنبال همسر مناسب بگردین و ترس به دلتون راه ندین همسر خوب و شغل برای شروع زندگی کافیه

يك سلام و خسته نباشيد به تابناك و همه دوستاني كه نظر دادند.
سعي كردم و بيشتر از 50 تا از نظرات دوستان را خواندم. عاليه
فكر كنم، ميشه به اين نتيجه رسيد كه اكثرا بر دو گزينه اقتصاد و نگاه هاي اقتصادي دختر (خانواده دختر) به اشتراك رسيدن.
حرف ها و نظرات دوستان همه صحيح هست و به جاي خود ارزنده ، اما بايستي كمي عميقتر به اين موضوع نگاه شود. بسياري دختران و پسران را ديده ام كه از صفر شروع كرده اند و حالا به نتايج ارزنده اي رسيده اند. شايد الان گراني نمود ديگري داشته باشد ولي وقتي به سنوات گذشته هم نگاه كني ، خواهي ديد كه نرخ تورم در ايران از دهه 70 در ثبات بوده است و تغييرات عمده اي نكرده است. پس فردي كه 15 سال بيش ازدواج كرده و از صفر صفر يعني " پسري كه از خانواده فقير جامعه حساب ميشده و فقط تحصيلات دانشگاهي داشته و با دختري از قشر متوسط ازدواج كرده و حالا بعد از گذشت 15 سال در شهري مثل تهران 2 واحد آپارتمان و 2 دستگاه خودرو با امكانات رفاهي مناسب دارد" نشان دهنده تلاش و كوشش بي وقفه اين زوج است.
پس من با حفظ احترام به نظر دوستان ، پايه و اساس مشكلات فعلي را نوع ديدگاه ها و نداشتن هدف درست براي زندگي مي دانم. متاسفانه ديدگاه ها ما بسيار مالي شده است و اين آينده ي ايده اي كه براي خود بر پايه ماديات درست كرده ايم. باعث شده است كه نتوانيم در نقطه اي مشترك به تعامل برسيم.
وقتي دو نفر با فكر و از روي منطق به هم علاقه مند ميشوند، سختي هاي پيش روي خود را خواهند ديد و در مسير رسيدن به اهداف درست و كامل خود از هيچ كوشش و همكاري كوتاهي نخواهند كرد. من نيز در استانه ازدواج هستم. در اين سالهايي كه كار كرده ام. هزينه هاي زيادي پرداخت كردم و با توجه به شرايطم توانسته ام كه مختصر پس اندازي براي اينده داشته باشم ولي بعد از گذشت يك سال كه نيت به ازدواج دارم. هنوز موفق نشده ام كه كسي همفكر خودم پيدا كنم. اكثرا دچار مشكل مادي زدگي و غرب زدگي هستند. دنيا را خيلي متفاوت مي بينند و از روز اول مي خواهند وارد مراحل بالاي زندگي شوند. در صورتي كه دختري هم اينطوري نباشد. متاسفانه خانواده و اطرافيان و اشنايان با سرزنش كردن و افكار پوسيده تلاش ميكنند كه دوستي "خاله خرسه" خودشان را به نمايش بگذارند.
زيباست كه دختران و پسران امروز كه در استانه اين اتفاق مهم در زندگي خويش هستند. قدري زيباتر و عميقتر فكر كنند و اهداف بهتري را براي خود ملاك شروع زندگي كنند. قطعا هر زندگي سختي هايي خواهد داشت ولي لذت رسيد به اهداف با تلاش و كوشش خود خيلي بالاتر از ان است كه يك شبِ بر خان نعمت بنشيني و از ثمره تلاش و كوشش ديگران بهره مند گردي.
اميدوارم كه ما جوانان ايراني براي رسيدن خود و جامعه خودمان بهتر و سنجيده تر عمل كنيم و لذت سختي هايي كه اينده اي زيبا براي خود و جامعه رقم ميزند را به جان بخريم.

ضمناً رشته و كار بنده حسابداري هستش . 5 سال است كه رسما وارد بازار كار شده ام. بعد از 6 ماه كه وارد محيط كار شدم. شغل دوم و سوم را نيز شروع كردم. اين موضوع را به دوستاني گفتم كه ميگن با داشتن مدرك ارشد هنوز بيكار هستند. من با فوق ديپلم وارد بازار كار شده ام و حالا كارشناسي گرفته ام و براي ارشد مي خوانم.
براي ورود به بازار كار توقعات خودتان را واقعا پايين بياوريد. از روز اول مقام و پشت ميز نشيني نصيب همه نميشه ، نا گفته نماند كه نا برده رنج گنج ميسر نميشود. پس مدرك را زماني براي خود ملاك قرار دهيد كه بتوانيد از ان استفاده كنيد . در غير اين صورت نگهش داريد براي روزي كه به كار بياد.
شاد باشيد و سلامت

بچه ها من دانشجوی فوق لیسانسم. خودمم کار دارم درامدم ماهی 1 تومنه ویکی رو دوس دارم ازم هیچی نمی خواد نه طلا نه مراسم نه تجملات .خانواده دختره هم به خاطر اینکه دخترشون منو دوس داره راضین به ازدواجمون .میگن پسر سالم و مودب باشه هیچی نمی خوایم .اما خانواده خودم میگن تا خونه واسه خودت درس نکنی و درستو کامل تموم نکنی ازدواج بی ازدواج .از یه طرفم خانواده دختره با همه شرایطم باهام کنار میان حتی حاظرن خونه هم بهمون بدن تا باهم باشیم.منم قول دادم که عید برم خواستگاری .خودمم با هزار جور بلا و مصیبت تا عید میخوام واسه خودم خونه درس کنم.نظره شما چیه ازدواج کنم یا نه.

واقعاً فکر میکنین یکی از این مسوولین به خودشون زحمت خواهند داد که حتی یکی از این نظرات رو بخونن؟!!

ازدواج شده رویا...باید آرزوشو داشت....

هزینه شب عروسی و مسکن و خورد و خوراک و پوشاک......


بی خیال!!!!!!!!!!!!!
ازدواج چه مسخره بازییه تو این بیکاری؟!

پول توجیبی خودمون رو نداریم جرات فکر عشق و عاشقی رو نداریم...

عدم تفاهم و مشکلات مادی و...عوامل اصلی هستند

سلام بچه ها یکی از نظرات خیلی به دلم چسپید. من تازه دکترا گرفتم بابام کارگر و تازه ازدواج کردم بهترین دانشگاه ایران همه مقاطع تحصیلی دانشگاهیم تمام کردم خونه هم ندارم یک تازه کار پیدا کردم پولم هیچی ندارم اما از 5 ابتدایی خودم بودم خودم با همه توانم بارها بوده گرسنه خوابیدم بارهای بار فقط نون خشک خوردم الان که ازدواج کردم شادم خانم بچه مایدار نیست خیلی هم فقیرهستن خودشو یک مادر پیر که خرج اونم خانم از کار کردن خودش میداد با حداقلهای زندگی امروزی شروع کردیم من الان هیئت علمی شدم تنها دوتا فرش ماشینی خریدیم یک یخچال ساده و یک گاز ساده چندتا وسایل ساده زندگی و دوتا لحاف و پتو هردو زندگی شروع کردیم در یک واحد خیلی کوچک اما باهم شاد بودیم الان
بعد یک سال با وام دانشگاه یک واحد پیش خرید کردم هنوز هم که هنوزه پیاده هر روز 4 کیلومتر دانشگاه تا خونه میرم میام اما از زندگیم راضی هستم مهم این هست که شما از زندگی چی بخوای ازدواج آرامش هست نه رفا دقت کنی با کی ازدواج میکنی با کدام خانواده پول مسکن شغل همش بهانه هست از تنبلی تا الان بوده البته خداشکر تازه که استخدام دانشگاه شدم یکی از دانشگاهای دولتی حقوقم خوب شده و خودم بیرون کارای دیگه انجام میدم مهم نوع کار نیست فقط کار باشه و حلال و خلاف اسلام و جامعه نباشه برام مهم نیست دکترا باشم یا بیسواد این توقعات شماست از همه چیز همه دچار مشکل کرده برای همه ارزوی خوشیختی میکنم راستی عروسی تان دعوت کنی

توی این مملکت دیگه نمیشه زندگی کرد کسی عاقله که همه تلاشش رو بذاره برا رفتن ،چون اینجا موندن، مثل آب در هاون کوبیدن هست اینجا دیگه جای خیلی از ماها نیست.

با سلام خداوکیلی اگی مهر عروس خانم 14 تا سکه باشه و قیمتش هم که الان 1400 شده و توقعات هر دوتاشون پایین باشه و قید مجلس رو هم بزنن حالا میرسیم به مسکن . الان خریدن یه خونه که نه حالا رهن یا اجاره یه الونک چی میشه ؟؟؟ خریدن لوازم رو هم اگی ساده بگیریم یه چیزی تو مایه های 20 میلیون میشه یعنی جونی که پشتیبان مالی هم نداشته باشه چکار کنه ؟؟؟؟