خدا به نویسنده این مطلب خیر دهد و به کسانی که این سخن را بپذیرند و عمل کنند.

با سلام. درود بر شهدای هسته ای و خانواده هاشون که امیدوارم خدا صبر بزرگی رو بهشون عطا کنه. واقعا مقاله خوبی بود.و من کاملا موافقم. بزرگ نگه داشتن یاد این عزیزان و دلداری خانواده هاشون با تکرار این روش و صد البته به فراموشی رفتن اینها در سالهای بعد اصلا روش خوبی نیست

گل گفتید

به این میگن دایه ی مهربان تر از مادر

اصل مطلب را قبول دارم که همین سایت تابناک قبلا به ان اشاره کرده بود ولی ماکه جز چند تا دستور سطحی هیچ استدلالی در این نوشته ندیدیم .

با تشکر از نويسنده اين مطلب اينجانب فرزند يکي از شهيدان انقلاب اسلامي هستم که پدرم از فرماندهان سپاه شهرمان بود در همان اوائل جنگ به شهادت رسيد در آن موقع به علت تعداد اندک خانواده شهدا بسيار مورد توجه مردم عادي و مسئولان بوديم بع تجربه شخصي مي گويم از آنجا که اينجانب هم اکنون خبرنگار هستم بارها شاهد حضور آرميتا و عليرضا در برنامه هايي که هيچ ارتباطي با اين عزيزان ندارد بوده ام و حتي چند بار به خانواده هاي آنها نيز اين موضوع رامتذکر شده ام که ادامه اين حضورها عواقب خوبي براي اين کودکان ندارد به چند دليل اولا اگر واقع نگر باشيم هر چند اين کودکان با هوش هستند اما به واقع درک درستي از شهادت پدر و يتمي ندارند و تاکيد هر باره بر ماجراي شهادت پدران اين کودکان چه بسا اثرات نامطلوبي بر روح اينان وارد مي کند.در ثاني همه مي دانند نظام همواره با مسائل جديد روبرو مي شود هر چند برنامه هاي فعلي اين عزيزان زياد است ولي ممکن است در آينده کم شود و به نوعي باعث سرخوردگي اينان شود ، نکته ديگر اينکه هر چند پدران اينان خدمات زيادي به نظام کرده اند ولي مگر ديگر فرزند شهيدي در کشور نيست که به هر بهانه اي بايد در دورترين نقاظ کشور از آنها دعوت و تقدير شود چه بسا فرزندان شهيد نيروي انتظامي ، نهادهاي امنيتي و يا حتي فرزند شهيد قشقاي هم نياز به محبت و حمايت دارند، ديگر اينکه بارها شاهد محبتهاي بي جا و نادرست برخي حاضران با اين کودکان بوده ام از دادن شکلات تا به آغوش کشيدنهايي براي عکس يادگاري که شايد از سر اخلاص هم نباشد ، ديگر اينکه به نظر مي رسد برخي نهادهاي دعوت کننده بدنبال نام هستند مثلا با دادن يک هديه کوچک به اين کودکان بارها از آنها تصوير برداري مي کنند؟؟؟اما از همه مهمتر اين گونه برخوردها باعث متوقع شدن اين کودکان از جامعه مي شود چه بسادر آينده که وارد اجتماع مي شوند ممکن است از بي تفاوتي برخي در جامعه آزرده خاطر شوند. پس بياييم يتيم نوازي را از مولا علي (ع) امام راحل و رهبري بياموزيم و به واقع بگذاريم آرميتا و عليرضا کودکي کنند....کودکي کنند.....



هنوز

موافقم و میترسم بعد از مدتی همه چیز به فراموشی س÷رده شود. تفریط و افراط خوب نیست

عالی بود موافقم

من به یاد این شعر افتادم :در حیرتم از مرام این مردم ،این طایفه زنده کش مرده پرست تا زنده ای هست می کشندش ز جفا چون مرد به عزت می برندش سر دست

be shedat movafegham