ما در رشته های ریاضی هم حرفهایی برای گفتن داریم و خب کمتر از رشته های پزشکی
اما متاسفانه در رشته های انسانی بیشتر از هر چیز دیگری عقب مانده ایم واین ضعف بزرگی است.
در نشریه ای میخواندم که واژه مهندس در غرب معادل کارگر ماهر است، آنها مهندسان مورد نیاز خود را از جهان سوم جذب میکنند ولی دانشجویان انسانی را فقط در کشور خود پرورش میدهند و در این زمینه تا جای ممکن واردات ندارند.
رمز موفقیت آنها هم همین است.وقتی به همترین پستها در کشورهای پیشرفته نگاه میکنیم میبینیم که آنها دانش آموختگان رشته های انسانی مانند حقوق و اقتصاد هستندو در کشور ما مهندس!
در آنجا انسانی پرکلاس ترین رشته و در کشورما خوارترین رشته!
من دانشجوی رشته ریاضی هستم و چنین مطلبی مینویسم چون باید حرف حق را زد.
البته زمانی که به قول یکی از نماینده های مجلس رییس جمهور علمی مثل اقتصاد را علم نمیداند نباید بیش از این انتظار داشت...

خیلی برات متاسفم که جرات نداشتی نظر منو منتشر کنی...

بنده استاد دانشگاه صنعتی شریف هستم. نبود بودجه های پژوهشی و برنامه بلند مدت مشکل اساسی کار است. متاسفانه دانشگاهها بودجه پژوهشی درستی ندارند. همان عدد کم سالیانه نیز یا دیر اختصاص می یابد یا در دانشگاه صرف کارهای دیگر می شود . در بسیاری لز حوزه ها، نبود صنعت داخلی یا انحصار دولت سبب شده است که تنها امکان جذب بودجه پژوهشی از دستگاههای دولتی باشد. چند سالی است که دستگاههای دولتی نیز با تشکیل پژوهشکده ها و غیره این بودجه ها را در داخل دستگاه خود نگه می دارند. البته کمبود نیروهای کیفی متناسب با کار پژوهشی آنها و محیط اداری و غیره سبب می شود که کار اصیل پژوهشی و فناوری نیز آنجا انجام نشود. در بعضی موارد پروژه هایی با زمان بندی کوتاه و بودجه های بسیار کم حتی تا یک بیستم بودجه اخذ شده سازمان دولتی به ما پیشنهاد می شود که مشکل عدم کارایی سازمان مذکور را در جوابگویی حل کند که عملا انگیزه ای برای گرفتن و کار ایجاد نمی کند. به هر حال مثل اکثر کشورها باید پژوهشهای اساسی در دانشگاه یا با همکاری تنگاتنگ با دانشگاه انجام شود و تعریف سازمانهای موازی با کیفیت کم و عملا غیر پاسخگو، آفت کار است. خلاصه کلان آنکه دانشگاهها پتانسیلهای بسیار بالایی دارند. بودجه و امکانات متناسب و مدیریت مناسب (مدیریت پژوهشی نه مدیریت اداری رایج) به همراه برنامه ریزی چند ساله می تواند مسئله را حل کند. البته من که شرایط لازم را در مدیران و سازمانهای فعلی نمی بینم.

ضمن اينكه پيشرفت در اين علم هنوز به مرز ايده آل نرسيده است همين موفقيت نسبي مرهون چندين عامل است
1- سوابق تاريخي و وجود بزرگاني چون ابو علي سينا زكرياي رازي و ...
2- سوابق فرهنگي و جايگاه و طبقه اجتماعي پزشك كه منجر به حضور نخبگان كشور در اين رشته ها مي گردد
3- از نظر ساختاري كنار هم بودن حوزه اموزش و اجرا در اين وزارتخانه كه در صورتيكه ساير وزارتخانه ها هم چنين اقدامي انجام دهند بسيار مفيد خواهد بود مثل ادغام وزارت علوم در وزارت كشاورزي
4- خصوصي بودن بيشتر فعاليت هاي اجرايي در اين بخش و دخالت كمتر دولت در آن و رسيدگي به فعاليت هاي حاكميتي از سوي دولت

این مطلب را اضافه کنید فقط در ایران متخصصان و جراحان معروف شماره حساب میدهند و باید 3تا 4 برابر هزینه عمل به حسابشان پرداخت گردد.
وقتی جراحان و به اصطلاح تحصیل کرده ها !! این چنین گسترش فساد می کنند ازسوپر محل یا تعمیر کار ماشین چه انتظار!

1- چندین دهه است که بالاترین رتبه های کنکور بدلیل وجود جذابیت بیشتر به رشته پزشکی میروند و طبیعی است که بازدهی بیشتر داشته باشد
2- تصمیمات پزشکی عمدتا بر مبنای اصول علمی است نه دستورات اداری
3-استقلال کاری و اقتصادی گروه پزشکی
4- مسئولیت بیشتر و نظارت بیشتر توسط مشتریان

بله ! مثل داروی ایدز که چند سال پیش همه جهان انگشت به دهان موندن که چی تولید کردیم!!!!! بعضی کامنت ها رو خوندم، باعث شرمندگی است که پزشکان رو صاحب هوش و استعداد عجیب غریب فرض میکنید! نه برادر من BIll Gates یک انسان با ضریب هوشی 160 و بدون مدرک تحصیلی همانند Steve Jobs ببینید چه خدمات بزرگی به بشریت کردن که هزاران پزشک هم نمی توانستن انجام بدن. آنچه در پزشکی اتفاق افتاده کمی هیاهوی تبلیغاتی و بی اطلاعی از جهان خارجه.

1- چندین دهه است که بالاترین رتبه های کنکور بدلیل وجود جذابیت بیشتر به رشته پزشکی میروند و طبیعی است که بازدهی بیشتر داشته باشد
2- تصمیمات پزشکی عمدتا بر مبنای اصول علمی است نه دستورات اداری
3-استقلال کاری و اقتصادی گروه پزشکی
4- مسئولیت بیشتر و نظارت بیشتر توسط مشتریان

پیشرفتهای حاصل شده مذکور( آن هم در حدی داخلی ) مرهون رشته های تحقیقی است که خروجی آن در حوزه درمان وارد میشود. مثلا شیمی و داروسازی و یا سایر رشته های مرتبط . اشتباه فاحش در ایران این است که وقتی دارویی تولید میشود افراد فکر میکنند که پزشک آنرا تولید کرده در واقع پزشک آخرین حلقه در درمان است که تشخیص و تجویز میکند و در موارد جراحی با تکنیک های حاصله از مهندسی به نجات بیمار میآید.
در واقع پیشرفت در حوزه درمان وقتی به حقیقت حاصل میشود که همه شاخه های علمی مورد توجه باشند. بسیاری از تحقیقات در پزشکی به کمک ابزار آمار است که حصول نتیجه صحیح از مقالات استفاده صحیح از تکنیک های آماری است که حوزه ای در ریاضی کاربردی است. مثالهای زیادی در این زمینه قابل عنوان است که برای روشن شدن مطلب بگذارید در مورد درمان برخی سرطانها توضیح دهم.
بیماری تحت درمان شیمی درمانی قرار میگیرد. پزشک مربوطه دارای تخصص پزشکی هسته ای است.
درمان با انجام چند مرحله پرتو دهی حاصل میشود و بهبودی حاصل میگردد. چه شاخه ای از علم به بیمار کمک کرده؟
فرآیند تشخیص و تجویز دارو : پزشکی – فرآیند حمل و انتقال دارو: حفاظت فیزیکی در حوزه فیزیک و مهندسی هسته ای – فرآیند سنتز دارو: مهندسین هسته ای و رادیو شیمی و داروسازی – فرآیند تولید انبوه: مهندسین مکانیک و شیمی در طراحی ابزارها و مهندسی برق کنترل در طراحی اتوماسیون تولید. فرآیند بهینه سازی تولید: مهندسی صنایع. فرآیند کنترل و تضمین: متخصصین بیولوژی و سایر رسته ها و تکنیک های تخصصی که در بهبود و تولید صحیح و بدون نقض دارو بکار میروند.
پس آنچه رخ میدهد به تمامی حلقه های این زنجیره مربوط است.
اینجانب بعنوان یک فرد درگیر در این مراحل به اهمیت نقش سایرین بیشتر توجه دارم و عملا 90 درصد آنچه بعنوان پیشرفت در پزشکی مینامید مربوط به سایر حوزه های تحقیقاتی میدانم. هر چند که در نهایی کردن و حصول نتیجه نقش پزشکان ارجمند پر رنگ و ذیقیمت است.

دلایل گوناگونی را برای موفقیت رشته های پزشکی و عدم موفقیت رشته های فنی می توان عنوان کرد:
1- یکپارچگی وزارت متولی بهداشت و درمان با متولی آموزش پزشکی
2- دار بودن سازمان نظام پزشکی که باعث می شود جامعه پزشکی خود کنترل گردد.
3- عدم دخالت دانشگاه آزاد در آموزش پزشکی
4-درآمد بالای این رشته
علت عدم توفیق رشته های فنی:
1- واردات بی حد وحصر هر کالای خارجی
فارغ التحصیل زیاد بدون برنامه ریزی
3- تحریم تکنولوژی