اون موقع که علی اباد شهر بود ویرانه بود وای به حال الان . در کارشناسی ارشد علنا اساتید به اصطلاح استاد نمره به دانشجویان دوره لیسانسشان که با انها اشنا بود می دادند و حق ماها را می دزدیدند و حتی ورقه را موقع اعتراض به ما نشان نمی دادند و به ما 20 را نمی دادند و به انهایی که غلط داشتند نمره های بالا می دادند .
بهتر است به 9 نمره ، در ابتدای ترم 20 نمره را به دانشجویان بدهند و دانشجو مکلف باشد که تا پایان ترم نمره 20 خود را حفظ نمایید. و نظامی را تعریف کنند که اگر دانشجویی نتوانست توانمندی خود را بروز دهد به همان نسبت از نمره 20 او به تدریج کسر شود. در این صورت برای حفط این نمره تلاش بیشتری خواهد شد .
به عنوان يك استاد دانشگاه می گویم در بيشتر كشورهاي دنيا نمره بر اساس سيستمهاي حرفي بر مبناي صفر تا 9 يا صفر تا 4 است. مثلا حرف A معادل 4 و حرف B معادل 3 و حرف F معادل صفر است. بنابر اين در كشورهاي ديگر مثل آمريكا و اروپا اصلا رد شدن معادل صفر است و كسي كه رد شده هيچ نمره اي ندارد درحالي كه در ايران فرد رد شده اغلب يك نمره 8 يا 9 هم مي گيرد كه ارزشي ندارد. اگر واقعا قرار است معضل اضطراب را حل كنيم چرا همان روش معمول دنيا در حساب كردن نمره قبولي درس تكراري براي معدل و عدم احتساب نمره ردي در معدل البته با درج نمره در كارنامه روي نياوريم؟
فکر خوبیه.
من یکی رو میشناسم که بخاطر یک درس که استاد باهاش لج بود 3 ترم مشروط و سپس اخراج شد.
اما به نظرم نمره واقعی در کارنامه ثبت شود اما مشروطی را بر اساس نمره 9 در نظر بگیرند.
واقعا به متوليدين 1350 تا 1370 ظلم زيادي شده است هرچه بدبختي بوده سر اين متولدين بوده : بيكاري ، وضعيت بد اقتصادي، سختي تحصيل ، سختي در پذيرش دانشگاه ، ازدواج ، كثير اولادي، رفاه كمتر ، تحمل شرايط سخت كاريابي و اشتغال با شرايط شدت و حدت و...
آيا بجا نيست دولت به اين متولدين حق محروميت و سختي زندگي بدهد