به راستی که نام عباس برازنده چنین شهید والا مقامی بوده و خواهد بود و بهشت تنها زیبنده رشادت های شما دوران ها،اردستانی ها،ستاری ها و بابایی ها بوده که آرامش امروز ما مدیون شما بزرگواران و پدر و مادر هایتان و خانواده های صبورتان است.
واقعا در بین شهدا وقتی به عباس دوران می رسم زبانم در مورد او قاصر است. یک انسان باید در چه شرایط محیطی و خانوادگی و فرهنگی بزرگ شود تا روح به این بزرگی داشته باشد؟
حیف نیست در مقابل این ایثارها که در دفاع مقدس کم هم نبود و این عزیزان با علم به نتیجه و عواقب کارشان برای اعتلای انقلاب و کشور از عزیز ترین نعمت خدادادی که همان جانشان باشد گذشتند آنوقت ما برای برخی مشکلات بی ارزش مثل مرغ و گوشت و..... بی صبری کنیم.
درود بر ارواح شهید دوران، بابایی، اقبال و سایر شهیدان که شجاعانه از استقلال ایران دفاع کردند.
داستان شجاعتشان همیشه تازگی دارد و با هر بار شنیدن آن اشک در چشمان انسان حلقه می زند
یادشان گرامی باد.