درسته که باید توی هر جامعه ای فقیر و غنی باشه,اما نه این که اون قدر این دوتا قشر فاصله بگیرن که همه چیز مال یک نفر باشه.توی همین کشوره شیطان بزرگ(آمریکا) قیمت اکثر ماشینایی که ما اینجا 80 90 میلیون میخریم,زیر 20 میلیونه.و زندگی توی یک خونه دغدغه ی مردم نیست.پس مردم میرن به دردای دیگشون میرسن به جای اینکه دغدغه ی ماشین و خونه داشته باشن.مسئولا:ما ازتون فقط خونه و کار میخوایم.اگر نمیتونین قیمتارو پایینبیارین حداقل تورو خدا ثابت نگهش دارین.قیمت خونه که به تحریم ربط نداره!!!!!!

در چهار راه سعادت آباد خودم شاهد بودم کودک چهار -پنچ ساله که کودک شیر خواری را بدوش داشت و برای ساکت کردنش او را بشدت با مشت میزد!!

باز اینا وضعشون از اونایی که شبا تو اشغالها می گردند بهتر است.حداقل سرمایه اولیه خرید عروسک رو دارند! و البته اگه یه روز مریض بشن و نتونن کار کنن احتمال زنده بودنشون بیشتره. راستی چند نفر تو ایران هرچی در میارن فقط کفاف خرج همون روز رو میده براشون؟

ما اینا رو هر روز میبینیم،به اونایی نشون بدید که میگن فقیر نداریم

انسانهایی بی آینده

به کتانی پسرک تصویر آخر دقت کنید... فکر نکنم زیر 100 هزارتومن قیمتش باشه...

از این صحنه ها تو همه شهرها دیده میشه-مختص پایتخت نیست

فک کنم کار کردن عار نیست حالا سر چهار را یا جای دیگه من علت این همه تاسف بعضی دوستان نمی فهمم کار عار نی به خدا

یه تعداد بچه های کوچک رو وسط چهارراه میگذارند که راننده ها اصلا متوجه اونها نمیشند از بس ریزه هستند. به نظر میرسه فقط برای ایجاد تصادف و دیه گرفتنه.

يك عروسك يك اشتغال