داستان روابط ايران و تركيه از زمان به وقوع پيوستن انقلاب هاي اخير منطقه و به‌ويژه مواضع سؤال معاندانه تركيه در قبال كشور سوريه، مورد علاقه تعداد زيادي از رسانه‌ها و محافل مطالعاتي در دنياست .
1. مواضع متناقض تركيه در قبال دخالت نظامي ناتو در ليبي
2. سكوت در قبال سركوب مخالفين رژيم بحرين
3. موافقت تركيه با استقرار سپر دفاع موشكي ناتو
4. تلاش براي تغيير موازنه در خاور ميانه
5. تلاش براي تضعيف ايران در منطقه
ضمناً همگان به ياد داريم كه در طول 8 سال جنگ تحميلي كشور تركيه موضعي خصمانه در قبال ايران داشت.
در انتها بسيار پسنديده است كه تابناك به نظرسنجي در مورد تهديدات و تجديد نظر در روابط با كشورهايي مثل عربستان، امارات، بحرين و حتي قطر بپردازد

قابل توجه دوستانی که نظرات خصمانه بر علیه کشور ترکیه می نویسند. برادران عزیز اگر کشوری مثل افغانستان و تاجیکستان در موقعیت ترکیه قرار می گرفتند باز هم شما به فکر تحریک مخالفان آنها میافتادین تا جلوی پیشرفت و سر افرازی آنها را مثلابگیرید؟.هموطنان عزیز شما خودتان را به جای ما ترکزبانان ایران بگذارید ببینید چه احساسی باید از همدیگر داشته باشیم؟

پرهيز از هرگونه ايجاد تشنج در روابط في مابين. اصل استواري ملت‌ها در صلح و آرامش محقق مي‌شود. گفتمان سياسي بهتريم برخورد با زياده‌خواهي هاي كشورهاي همجوار خواهد شد. به شرطي كه از دور خط و نشان نكشيم و براي منافع ملي هيچ كشوري ايجاد تهديد نكنيم.
جنگ و حمله خواسته‌اي است كه غرب به دنبال آن در كل خاورميانه است. تا كشورها را به جان هم اندازد. از ترك و كرد و فارس و عرب و احساسات ناسيوناليستي آن ها هم استفاده خواهد كرد تا آتش اين جنگ را هر چه بيشتر شعله‌ور سازد. و در آخر برنده‌اي نيز نخواهد داشت. البته به جز آمريكا و غرب.
كشورها ضعيف شدند و نياز به احياي مجدد دارند.
آيا در ايم ميان تجزيه شدن كشورها كار سختي خواهد بود. وقتي هر كس ساز خود را بنوازد.

هم ميهنان عزيز
خواهش مي‌كنم اينقدر به طبل جنگ و حمله نكوبيد. چرا تاريخ را زود فراموش مي‌كنيد.
چرا مردم ژاپن دم از جنگ نمي‌زنن. هيچ كشوري هم جرأت حمله و دست‌اندازي به آن كشور را ندارد.

این که ترکیه چه سیاستی را در پیش گرفته برای ایران مهم نیست مهم این است که سیاست ایران در قبال ترکیه با تغیرات ترکیه هماهنگ باشد.ترکیه روند ثابتی ندارد .یکبار در حمایت از مردم غزه کاروان راه می اندازد بعدسفارت رژیم اشغالگر قدس را تصرف می کند .یکبار همراه رژیم اشغالگر قدس علیه سوریه اقدام میکند.

احیای عثمانی توسط ترکیه خبریست که این روزها به کرات شنیده میشود. به دلایل مختلف این امکان یقینا وجود ندارد. درست است که کشورهای اطراف ایران هر یک به نوعی شیطنت میکنند ولی این گونه مباحث در مورد آنها منتفی است. برای رسیدن به هر هدفی ابزاری لازم است. ترکیه با کدام ابزار میخواهد به این هدف برسد؟ واقعیت ترکیه این است که این کشور در دو دهه اخیر به رشد اقتصادی و تا حد ناچیزی به رشد صنعتی رسیده است. آیا ترکیه در علم و تکنولوژی امروزی حرفی برای گفتن دارد و آیا برتری نظامی یا عقیدتی خاصی بر کشورهای منطقه دارد؟ ترکها علی رغم شجاعت ذاتی که در طول تاریخ داشته اند هیچگاه ملتی پیشرو نبوده اند. آنگاه که ایرانیان حکومت خلفای عرب یا دست نشانده های آنها را بر نمیتافتند ترکان در سیستم خلافت عربی خدمت میکردند و همواره به دنبال تأیید شدن از سوی آنها بودند. اکنون هم که طبق همین خبر میخواهند به پشت گرمی آمریکا به مدعای شایعات اخیر دست یابند. از نظر ژئوپلیتیک ترکیه حتی جزو کشورهای خاورمیانه هم محسوب نمیشود بنابراین گزینه خوبی برای ژاندارمی محسوب نمیشود. از طرفی این کشور زیر گوش روسیه است و به همین جهت به نقطه مناقشات ناتو و همچنین اتحادیه اروپا تبدیل شده است. از نظر عقیدتی هم ترکیه سنی مذهب باید خود را بر لیگ کشورهای عربی که مذهب خود را با نژاد عریی گره زده اند تحمیل کند که چون غریبه است کسی تحویلش نمیگیرد. از همه اینها گذشته با تغییر دولت در ترکیه امکان این که جهت گیریهای سیاست خارجی این کشور تغییر کند بسیار بالاست زیرا این کشور دچار تشتت آرای سیاسی است. این کشور برای حفظ حیثیت خود باید مراقب باشد به آلت دست اغراب و اعراب تبدیل نشود. در حال حاضر کشوری مثل قطر از ترکیه به سود خود بهره برداری میکند و ترکیه از نظر اوضاع داخلی هم به قدری مستأصل است که نمیداند با کردها چه کند و نمیتواند بعد از سالها با عبدالله اوجالان برخورد قاطعی بکند. از نویسندگان ستون سیاسی سایتهای خبری انتظار میرود با عمق و برد بیشتری به مطالب توجه کنند. با تشکر

به نظر می رسد غرب در نظر دارد با ارتقاء منزلت ترکیه و همپیمانی اعراب با آنها رفته رفته رویاروئی با ایران اسلامی را شدیدتر کند. شاید چیزی مشابه دوران شاه عباس صفوی ولی به صورت مدرن آن و به دنبال آن جنگ شیعه و سنی (که متاسفانه از هم اکنون در پاکستان، افغانستان، عراق، سوریه و اخیرا در لبنان در حال انجام است).به هر صورت غرب با بازی با هر یک از طرفین خواهد توانست هم منافع خودش و هم موجودیت اسرائیل را تامین کند.
بنا بر این بر مسئولین نظام و سیاست خارجی است که جوری عمل کنند که عثمانی دیگری در منطقه نطفه اش منعقد نشود.
اینجا است که نظرات اصلاح طلبان نظام می تواند کارساز باشد و با سیاست گذاری صحیح (اتحاد شیعه علوی و تسنن محمدی) جلو همه این بازی ها را بگیرد.

در دنیا برای جلب توجه یا باید از قدرت نظامی بالا برخوردار باشید یا از اقتصاد قوی و چه بهتر که هردو را با هم داشته باشید. پشتوانه فرهنگ و سیاست نیز این دو عامل است. ترکیه سودای عثمانی گری در سر می پروراند چون از نظر اقتصادی پیشرفت کرده است. ما نمی توانیم این کار را بکنیم جون اقتصاد قوی نداریم و به علاوه، تعامل خوبی هم با دنیا نداریم.

بسمه تعالي
ايران، تركيه و مصر سه قدرت بزرگ جهان اسلام بوده و هستند،اين سه دولت و ملت كنوني بايد خوب به ياد داشته باشند كه پس از عباسيان و مغول در چه وضعيتي بوده اند :
1- ايرانيان،مغولان و تيموريان را تربيت كردند و فرهنگ معنوي را بسط داده تا در دوره صفوي (907-1148ق /1501- 1735م) نمايان گرديد .
2- عثمانيان كه در دوره سلجوقيان مناطقي به آنها داده شده بود ، از 699-1363ق/1300-1944م حكمران شدند.
3- فاطميان (297-565ق/910-1172م) و سپس ايوبيان (564-650ق/1169-1262م) كه بر مصر حكومت مي كردند.
جنگهاي صليبي (488-690ق/1095-1291م) ؛ با انتقال دانش و تجربه مسلمانان رنسانس يا انقلاب 300ساله ، علمي ،مذهبي ،صنعتي،اقتصادي و سياسي پديد آمد و كشف باروت،چاپ، دريانوردي،قطب نما وتلسكوب را از سده 13 كه در فلورانس ايتاليا آغاز و در سده 16درانگلستان پايان يافته بود. در پي آورد .
عثماني ها كه در945ق /1538م نيروي دريايي اروپا را شكست داده بود، در1571م/ 979ق در نبرد پانتي شكست خوردند و اروپائيان كاملا بر درياها مسلط شدند. تنازعات قدرت با جنگ جهاني اول(1914-1918) و دوم (1939-1945) ،سه قدرت جهاني اسلام را با غفلت ها و ضعف هايي كه داشتند ، نهايتا در جغرافياي كنوني و مصائب آن زنداني كرد و وضعيت كنوني را به بار آورد.
چكيده اوضاع كنوني متناسب با تاريخ گذشته : به سادگي تركيه را كه از مهمترين مراكز اسلام بوده و هست اينك به مركزيت ناتو تبديل و در خدمت بيگانگان است ؛ مصر كه پايگاه ديگر مسلمانان بوده و هست، حتي پس از انقلاب نوينش ، واداشته اند پشت سر هم تكرار كند كه به پيمان ننگين كمپ ديويد احترام مي گذارد.
صهيونيسم بين الملل و استكبار عفن جهاني نيز هر روز با پشتيباني كشورهاي مزدور بر عليه ايران اسلامي توطئه مي كنند. اينك به جاي آن كه مسلمانان در موقعيت بحراني اروپا و آمريكا به خود آمده و آينده به شدت متغير را به تامل نشينند ، دو باره همان حماقت هاي گذشته را تكرار مي كنند تا ...
تاريخ بدترين قضاوت را در باره رهبران كنوني تركيه خواهد كرد .

ترکیه در هر حال و با هر سیاستی بدنبال منافع ترکیه است و مانند ما ثروت مردم کشور خودش را بخاطر منافع سایر کشورها فدا نمی کند

اميدوارم كه خوانده شوم.
به نظرم نگراني ها از تغيير رويه تركيه و نقش آن درايران و در بين برخي از ما زياده روي است. تركيه فقط در مورد سوريه با ايران يك تقابل منافع پيدا كرده است كه در خود تركيه هم انتقادها بر اين موضوع هست. در كل تركيه بهترين همسايه براي ما بخصوص بعد از تحريمهاي ناجوانمردانه است.
شناخت از تركيه هم در بين عزيزان نگران خيلي ضعيف است و تصور مي كنند تركيه هم با ن‍‍ژادپرستي در پي احياي نقش برتر است. در تركيه اگر علوي ها و كردها را در يك طرف حساب كنيم علوي هاي عثني عشري تقريبا اكثريت جامعه هستند و جالب است كه بنا به محدوديتهايي كه اسلامگراها بر ايشان اتخاذ مي كنند هميشه طرفدار سكولارها بوده و هستند. حتي در تركيه به علوي ها تهمت مي زنند كه آتاتورك كه در خانه اش عكسي از حضرت علي با شمشير داشت يك شيعه بود و خلافت را سرنگون كرد. اما با برخوردهايي كه با دانشجويان تركيه در دانشگاه شهيد بهشتي داشتم باور دارم كه تركيه يك كشور اسلامي بسيار مدرن است و آينده اسلام را در آنجا مي توان ديد كه چگونه در دنياي آزاد عزت آفرين مي شود. لذا، بهتر است با شناخت درست از تركيه آينده آن را تهديد يا فرصت بدانيم و قضاوت يك طرفه را كنار بگذاريم.
مردم تركيه در تقابل با اروپاييان بسيار به اسلام افتخار مي كنند و حاضرند كمك برادرانشان باشند.
يا علي