بیکاری - تورم - آینده تاریک - بی اعتمادی

به نظر عاقلانه نمی رسه کیفیت فدای کمیت بشه داشتن یه جمعیت 150میلیونی که بیکار و فقیر باشند به مراتب بدتر از داشتن یه جمعیت 50میلیونی مرفه و تحصیل کرده و شاغل هست

با این جمعییت در هر خانواده حداقل یک نفر بیکار وجود دارد وای به روزی که جمعییت زیادتر شود.

بنظر بنده بیشترین تاثیر در کاهش جمعیت ناشی از مسایل اقتصادی در دودهه گذشته بوده درضمن نگرانی از آینده هم بی تاثیر نبوده.

1-سیاست دولت در این زمینه در سالهای گذشته 2بالا رفتن میزان تحصیلات که منجر به بالارفتن سن ازداواج میشود3مشکلات اقتصادی 4 بیکاری5 مهریه های لجام گسیخته6-تبیلیقات دولت7وجود بعضی نگرشهای منفی در مورد ازدواج دائم8از بین رفتن خانوادهای پدر سالاری9سخت گیری خانوادهها در ازدواج ها10

تورو به هرکی میپرستید قسم اینقدر بچه تولید نکنید
من که آخر دهه 60 یعنی سال 69 به دنیا اومدم هم دارم از این وضعیت مینالم چه برسه به اونایی که اوایل دهه 60 به دنیا اومدن
حالا مسائل اقتصادی به کنار که پدرمون در اومد به خاطر نداری و تبعیض
مگه چقدر به مسائل فرهنگی پرداخته شد؟
خیلیا توی این بی فرهنگی و تهاجم فرهنگی غرق شدن
یه ده آباد بهتر از صد تا ده خرابه

کو پول که شکم بچه سیر کنیم

رشد فرهنگی مردم به دلیل افزایش سطح سواد در شهر و روستا باعث شده تا با درکی منطقی نسبت به شرایط اسفناک جامعه ( گرانی و تورم در ضروریات زندگی - خوراک و کالاهای اساسی - مسکن - هزینه درمان - بیکاری فراگیر در جامعه - عدم امنیت - نداشتن امید به اوضاع مملکت و عدم داشتن ثبات سیاسی و اقتصادی - عدم اعتماد به وعدهای دروغین مسئولین کشور در بعد حمایتی

سياست هاي كنترل جمعيت اولا هيچ وقت كارايي لازم را نداشته و صرفا به يك شعار تبديل شده بود. دوما در صورت كارايي هم مردم بخاطر مسائل مهمتر نسبت به تنظيم خانواده اقدام مي‌كنند. اقتصاد نقش اول را در تصميم‌گيري هر شخص براي تشكيل خانواده و تعداد فرزندان داره. من خودم 6 سال پيش ازدواج كردم. انسان ناشكري هم نيستم ولي با وجود تحصيلات عاليه من و همسرم و شاغل بودن جفتمون باز هم جرات اينكه يك نفر ديگه را به جمع خودمون اضافه كنيم نداريم. هزينه هاي نگهداري و پرورش يك كودك در جامعه ما كاملا مشخص شده و معلومه از مهدكودك و شهريه هاي سرويس و مدرسه و كلاسهاي ازاد كه امروز چزو ضروريات شدن بگير تا امور شخصي يك بچه كاملا بخش اعظم درامد خانواده را ميگيره. اگه دوران قديم بود ميشد با امكانات و تسهيلات كمتر بچه بزرگتر كرد مثل خودمون كه قانع بوديم ولي بچه هاي امروزي در رقابت زندگي ميكنن و خيلي سخته بشه مديريتشون كرد. به همين دليل يا نبايد بچه بياريم و يا اگه آورديم بايد مسووليت رشد و پيشرفتش را هم بپذيريم.

برخلاف نظر عده ای که مشکلات اقتصادی رو عامل این موضوع میدانند من مابقی مشکلات را نیز بزرگ میبینم . مهمترین عامل تربیت نادرست است . اگر نسل گذشته فرزندآوری بیشتری داشت به دلیل وضع خوب اقتصادی نبود چراکه در اوج جنگ و مصیبت های دامنگیر مردم دهه شصتی ها متولد شدند . متاسفانه نسل گذشته نتوانسته روش های خوب زندگی کردن را به نسل امروز بیاموزد . خود من در محیطی کار میکردم که دراون 2نفر آقا با تحصیلات فوق لیسانس حضور داشتند و برای من که خانم هستم جای تعجب بود که هیچکدام با وجود داشتن ماشین و مسکن اجاره ای مناسب تمایلی به ازدواج نداشتند . وقتی خانواده به جوان فشار نمیاره برای ازدواج و در وجود اون ایجاد امیدواری نمیکنه مسلما باعث دوری اون از موضوع میشه . متاسفانه بیشتر خانواده ها پیگیر مسائل مربوط به ازدواج جوانان نیستند و در بی تفاوتی کامل با این تصور که خودش تحصیل کرده است و میدونه چی خوبه چی بد موضوع را به جوان واگذار میکنند .
راهکار من : روشنگری مردم
1-روشنگری خود جوانان از طریق حذف درس تنظیم خانواده (که انجام شده ) و اضافه کردن حداقل 6 واحد درسی در دانشگاه ها به مسائل قبل از ازدواج و بعد از ازدواج
2-روشنگری والدین از طریق روحانیون مبلغ ، مدیران پرورشی مدارس و تشویق والدین به کمک مالی و معنوی به جوانانشان برای ازدواج