مشکل سیستم عرضه و تقاضا هست. دقیقا مثل قیمت مرغ. وقتی بازیکنان به درد بخور کم می شه باشگاه ها حاضر می شند قیمت های نجومی بپردازند تا همین تک و توک بازیکن درست حسابی رو به تیمشون بیارن. شما اگه بازیکن های گرون تر از پونصد میلیون رو بشمارید به تعداد انگشت های دست هم نمی رسند. اگر تیم های استقلال و پرسپولیس روی تیم های پایه شون سرمایه گذاری کرده بودند حالا بجای اینکه بخوان فلان بازیکن رو از فلان تیم اروپایی بخرن ده تا مثل اون رو به تیم های اروپایی میفروختند.

به نظر من وقتي اين همه فوتباليست خوب تو شهرستانها و ليگ هاي پايينتر دارن فوتبال بازي مي كنن دليلي نداره با اين ستاره ها! قرارداد ببندن وقتي مديران ما دوست داشته باشن زياد خرج كنن اين ميشه كه مي بينين

باسلام حقوق هربازیکن مثل یک مهندس شرکت نفت ماهانه پرداخت شود براساس سابقه وتجربه حقوقشان افزایش یابد ودرهر باشگاهی سابقه بیشتربازیگری داشتند 50% بازنشستگی دریافت کنند.

مگه بسیاری از کشورها که فوتبال مطرحی در دنیا ندارند کجای کارشان لنگ است؟ اگر این پول هارا صرف تعلیم و تربیت کودکان می کردیم نتایج بسیار درخشان بهتری کسب می کردیم

تو کشورهای اروپایی بازیکن های بزرگ برنامه ریزی و تمرینات خیلی سختی برا روی فرم بودن خودشون انجام میدن که واقعا سخت و طاقت فرساست و به خاطر علاقه ای که به خود فوتبال دارن این کار رو انجام میدن،اما نه در ایرانی که بازیکنا اصلا مربی و سرمربی رو به حساب نمیارن که برن سر تمرینات،چه برسه که خودشونم از ته دل بخوان که برن تمرین کنند.

شایسته اینست که در کشورما الویت با مخترعان و مکتشفان و کسانیکه مشکلی از مردم و کشور حل میکنند باشد بقول یکی از آقایان خصوصی کنید هر چه میخواهند بگیرند نوش جانشان .

دانش اموزی داشتم هرچه می گفتم درس بخوان گوش نداد اخرش مدرسه را ول کرد رفت فوتبالیست شد اکنون با خوررو چند صد میلیونی ازکنار من که سوار برموتور سیکلت اقساطی ام هستم با پوزخند می گذرد با اشاره می گوید علم بهتر است یا ثروت

يه سوال هميشه برام مطرح بوده ،‌ فوتبال چه فرقي با ورزشهاي ديگه داره ؟ آيا اينقدر كه خرجش ميشه بازدهي داده ؟ يك هزارم مخارج بازدهي داشته ؟ مملكت توي بخش علم هزينه نداره ؟ هنرش هزينه نداره ؟ كارگرش جون نمي كنه ؟ كارمندش از زندگيش راضيه ؟

جالبه که همه مردم می دانند که با خصوصی شدن فوتبال رقم قرارداد ها واقعی می شود اما مسیولین ...

خيلي ساده است و اين همه جنجال نداره. يك كم بايد عقل رو بكار ببندند.
تيم ورزش در ورزش حرفه اي يك بنگاه اقتصادي است. اين بنگاه بايد سود و زيانش را حساب كند. بايد كليه درامدهايش را از محل تبليغات و فروش بليط و غيره جمع كند و كليه مخارجش را از بابت مسافرت و اجاره ورزشگاه و غيره كم كند .مابقي سود باشگاه ميماند و دستمزد ورزشكاران و مربيها.
هرچقدر عملكرد بهتري داشته باشند و رآمد بيشتري جلب كنند ، ذرآمد خودشان هم بيشتر ميوشد.
و هركس هم به اندازه نقشش در كسب درآمد بايد از اين سود بهرهمند شود. مثلا فلان كس فلان تعداد گل را داده است و شاخص ارزش كاري ايشان فلان عدد است و دستمزد او اين مقدار ميشود. فلان كس اين تعداد پاس گل داده و دستمزدش اين قدر ميشود.
نه اينكه اول بگوييم فلاني 1.5 ميليارد و فلان 1.2 ميليارد و غيره وآخرش بگيم كه باشگاه كم آورده و توان مالي نداره و بدهي داره و چكش دست بازيكنان مانده و غيره.
باشگاهي كه پول نداره نبايد بيش از بودجه اش خرج كنه مگر اينكه از جيب بيت المال باشه.
اصلا اين پول دادنها بايد صرفه اقتصادي داشته باشه يعني اين بازيكن اگر 1.5 ميليارد مي ارزد بايد 2 ميليارد براي تيمش درآمد زايي كند.
اگر نميتواند پس در اين حد و اندازه نيست. بايد بازنگري در روش پرداختها انجام دهيم.