یک روز سر یک چهار راه شلوغ بایستید و ده دقیقه به نحوه رفت و آمد توجه کنید. خواهید دانست که ما چقدر به فانون احترام میگذاریم؟ چقدر به یکدیگر احترام می گذاریم؟ چقدر از خود گذشتگی داریم؟ میزان همکاری جمعی ما چقدر است؟ و آیا به غیر از خلاصی خودمان از مشکل چیز دیگرئ برایمان اهمیت دارد یا خیر؟ همین کار را در یک کشور جهان اول نیز انجام دهید و نتیجه را مقایسه کنید.
باید دانست که دو خصیصه جامعه ایرانی را به شرایط امروز رسانده 1- ساده لوحی 2-منفعت طلبی .
همین دو خصیصه ای که تابناک را از نشر این نظر باز خواهد داشت

ریاکاری

مردمی هستیم تابع احساسات ، معمولاً قانون گریز یا اهل مجادله با قوانین و مقررات ، مهمان نواز ، بی مبالات در زمانی که دور هم جمع هستیم و بسیار مهربان در زمان تنهایی، اهل تعارف در ورودی درها و بسیار بی اعتنا به حقوق دیگران در نشستن در وسایل نقلیه و در زمان رانندگی ، رفتار و گفتار غیر معقول در زمان عصبانیت ، دوستار شدید ائمه اطهار (علیهم السلام) فارغ از این اهل عبادت هستیم یا خیر ، توجه به مستحبات بیشتر از واجبات، ضریب هوشی بالا و متاسفانه استفاده از هوش در مسیرهای غیر سازنده، اهل رشوه گیری و رشوه دادن برای پیشبرد اهداف ، تابع عادت ، عاشق صندلی پست و ریاست و حفظ آن به هر قیمتی

این همه آدم دارند از ایرادات رفتارهای ما ایرانی ها می گویند و این همه هم تأیید می کنند! جالب است. اگر فقط همین تعداد رفتارهای خودشان را اصلاح کنند و نسبت به خانواده خود از این نظر توجه نشان بدهند، نتایج بسیار خوبی خواهد داشت.
خدا عاقبت ما ایرانی ها را بخیر کند!

بدنهای سالم گاهی دچار بیماری می شوند و ممکن است صاحب آن بسیار رنجور و نا امید شود ولی بدن قوی این مشکل را پشت سر می گذارد و در این حالت گفته می شود بدن دچار عارضه شده است. مردم ما هم الان دچار بیماری و عارضه شده اند ولی ذات ملت ما سالم است و گذشته ما این را ثابت می کند. ما از مهلکه هایی مثل حمله نظامی و فرهنگی اسکندر و مغول سر سلامت بدر برده ایم و هشت سال جنگ را بدون شکست تمام کردیم. ما وارث افرادی چون فردوسی و سعدی و حافظ هستیم. بیماریهای ملت ما نیز روزی بهبود خواهد یافت به مدد مولی علی و هدایت صاحب الزمان.

با سلام
متاسفانه یکی از بارزترین ویِژگی های جامعه امروز ایرانی دروغ گفتن است که همین دروغ منجر به بروز پدیده های زشت دیگر اجتماعی در جامعه می شود . متاسفانه همه به هم دروغ می گویند ٰ حتی از کسانی که آدم اصلاً انتظار ندارد دروغ می شنوی که مسئولین نیز از این قضیه بی نصیب نبوده و هر روز دروغ می گویند .
یکی دیگر از مشکلات جامعه امروزی ما عدم ژرداخت قرض در موعد مقرر می باشد که باعث شده مردم دیگه کمتر به همدیگر پول قرض بدهند . بنده مسئول جمع آوری حق عضویت و قسط وام یک صندوق قرض الحسنه داخل اداره ای بودم و دیدم افرادی را که ادعای دین و اسلام و ... می نمودند و همیشه در صف اول نماز جماعت حاضر و لیکن علی رغم اینکه می دانم پول هم داشتند ٰ قسط وام خود را پرداخت نمی نمودند و همین مسئله و زجری که می کشیدم باعث شد از جمع آوری اقساط انصراف بدهم . همین الان هم به یکی پول قرض دادم انگار نه انگار .... جالب اینکه ادعای مسلمونیشون همه دنیا رو پر کرده . پس شد دروغگویی مفرط و عدم پرداخت قرض

سلام
اگه مطالب دوستانو بخونیم وجه مشترک بیشترشون اینه که خودمون خودمونو قبول نداریم!!!! پس اینم میتونه یکی از ویژگی های ما ایرانی ها باشه!!!!

این همه آدم دارند از ایرادات رفتارهای ما ایرانی ها می گویند و این همه هم تأیید می کنند! جالب است. اگر فقط همین تعداد رفتارهای خودشان را اصلاح کنند و نسبت به خانواده خود از این نظر توجه نشان بدهند، نتایج بسیار خوبی خواهد داشت.
خدا عاقبت ما ایرانی ها را بخیر کند!

صحبت در رابطه با ویژگیهای این مردم از دو جنبه قابل بررسیه:
1- چه بودند؟
2- چه شدیم؟
این که چه بودیم رو نمیخام زیاد در رابطه باهاش صحبت کنم چون گذشته ها گذشته ولی نیاید یادمون بره که تاریخ واقعا معلم انسانهاس
اما اینکه چی هستیم خیلی جای بحث داره
و اینکه چرا و چطوری به این نقطه رسیدیم خیلی بیشتر باید بهش توجه بشه
ویژگی های فعلی مردم ما رو میخام از زبون یه بنده خدایی بگم(چون گفتید اسم اشخاص رونیارید ، منم نمیارم چون میترسم بجای اینکه ببینید چی گفته به این توجه کنید که چه کسی گفته و مطلب رو چاپ نکنید)
اینا رو گفته:
1- اکثر ما ایرانی ها تخیل را به تفکر ترجیح می دهیم.
2- اکثر مردم ما در هر شرایطی منافع شخصی خود را به منافع ملی ترجیح می دهیم .
3- با طناب مفت حاضریم خود را دار بزنیم .
4- به بدبینی بیش از خوش بینی تمایل داریم .
5- بیشتر نواقص را می بینیم اما در رفع انها هیچ اقدامی نمی کنیم.
6- در هر کاری اظهار فضل می کنیم ولی از گفتن نمی دانم شرم داریم.
7- کلمه من را بیش از ما به کار می بریم.
8- غالبا مهارت را به دانش ترجیح می دهیم.
9- بیشتر در گذشته به سر می بریم تا جایی که اینده را فراموش می کنیم .
10- از دوراندیشی و برنامه ریزی عاجزیم و غالبا دچار روزمرگی و حل بحران هستیم .
11- عقب افتادگی مان را به گردن دیگران و توطئه انها می اندازیم، ولی برای جبران ان قدمی بر نمی داریم.
12- دائما دیگران را نصیحت می کنیم، ولی خودمان هرگز به انها عمل نمی کنیم.
13- همیشه اخرین تصمیم را در دقیقه 90 می گیریم.
14- غربی ها دانشمند و فیلسوف پرورش داده اند، ولی ما شاعر و فقیه!
15- زمانی که ما مشغول کیمیا گری بودیم غربی ها علم شیمی را گسترش دادند.
16- زمانی که ما با رمل و اسطرلاب مشغول کشف احوال کواکب بودیم غربی ها علم نجوم را بنا نهادند.
17- هنگامی که به هدف مان نمی رسیم، آن را به حساب سرنوشت و قسمت و بد بیاری می گذاریم، ولی هرگز به تجزیه تحلیل علل ان نمی پردازیم .
18- غربی ها اطلاعات متعارف خود را در دسترس عموم قرار می دهند، ولی ما انها را برداشته و از همکارمان پنهان می کنیم .
19- مرده هایمان را بیشتر از زنده هایمان احترام می گذاریم .
20- غربی ها و بعضا دشمنان ما، ما را بهتر از خودمان می شناسند .
21- در ایران کوزه گر از کوزه شکسته آب می خورد .
22- فکر می کنیم با صدقه دادن خود را در مقابل اقدامات نابخردانه خود بیمه می کنیم.
23- برای تصمیم گیری بعد از تمام بررسی های ممکن اخر کار استخاره می کنیم.
24- همیشه برای ما مرغ همسایه غاز است.
25- به هیچ وجه انتقاد پذیر نیستیم و فکر می کنیم که کسی که عیب ما را می گوید بدخواه ماست.
26- چشم دیدن افراد برتر از خودمان را نداریم.
27- به هنگام مدیریت در یک سازمان زور را به درایت ترجیح می دهیم.
28- وقتی پای استدلالمان می لنگد با فریاد می خواهیم طرف مقابل را قانع کنیم.
29- در غالب خانواده ها فرزندان باید از والدین حساب ببرند، به جای اینکه به انها احترام بگذارند.
30- اعتقاد داریم که گربه را باید در حجله کشت.
31- اکثرا رابطه را به ضابطه ترجیح می دهیم.
32- تنبیه برایمان راحت تر از تشویق است.
33- غالبا افراد چاپلوس بین ما ایرانیان موقعیت بهتری دارند.
34- اول ساختمان را می سازیم بعد برای لوله کشی، کابل کشی و غیره صد ها جای آن را خراب می کنیم.
35- وعده دادن و عمل نکردن به ان یک عادت عمومی برای همه ما شده است.
36- قبل از قضاوت کردن نمی اندیشیم و بعد از ان حتی خود را سرزنش هم نمی کنیم .
37- شانس و سرنوشت را برتر از اراده و خواست خود می دانیم

انشاالله یه روزی به اون درک و ایمان برسیم که متوجه بشیم بزرگترین دشمن این ملت خودمون هستیم و خودمون برای اصلاح حال و وضع خودمون (در درجه اول) و اصلاح جامعمون(در درجه دوم) قدم برداریم و اینم بدونیم که :
ایهاالناس! جهان جای تن‌آسانی نیست مرد دانا به جهان داشتن ارزانی نیست
خفتگان را چه خبر زمزمه‌ ٔمرغ سحر؟ حَیَوان را خبر از عالم انسانی نیست
داروی تربیت از پیر طریقت بِسِتان کآدمی را بَتَر از علت نادانی نیست
روی، اگر چند پَری‌چهره و زیبا باشد، نتوان دید در آیینه که نورانی نیست
شبِ مردان خدا روزِ جهان افروزست روشنان را به حقیقت شب ظلمانی نیست
پنجه‌ی دیو به بازوی ریاضت بشکن! کاین به سرپنجگی ظاهر جسمانی نیست
طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی! صدق پیش‌آر! که اخلاص به پیشانی نیست
حذر از پیروی نفس که در راه خدای مردم افکن‌تر ازین غول بیابانی نیست
عالم و عابد و صوفی، همه طفلان رهند مرد اگر هست بجز عارف ربانی نیست
با تو ترسم نکند شاهد روحانی روی کالتماس تو بجز راحت نفسانی نیست
خانه پُرگَندم و یک جو نفرستاده به گور برگ مرگت چو غم برگ زمستانی نیست؟
ببری مال مسلمان و چو مالَت ببرند بانگ و فریاد برآری که مسلمانی نیست!
آخِری نیست تمنای سر و سامان را سر و سامان بِهْ از بی‌سر و سامانی نیست
آن کس از دُزد بترسد که مَتاعی دارد عارفان جمع بکردند و پریشانی نیست!
وآنکه را خیمه به صحرای فراغت زده‌اند گر جهان زلزله گیرد غم ویرانی نیست
یک نصیحت ز سر صدق جهانی ارزد؛ مشنو ار در سخنم فایده دو جهانی نیست
حاصل عمر تلف کرده و ایام به لغو گذرانیده، بجز حیف و پشیمانی نیست
سعدیا! گرچه سخندان و مصالح گویی به عمل کار برآید به سخندانی نیست
تا به خرمن برسد کشت امیدی که تُراست چارهٔ کار بجز دیده ٔبارانی نیست
گر گدایی کنی از درگه او کُن باری که گدایان درش را سر سلطانی نیست
یارب از نیست به هست آمدهٔ صُنع توایم وآنچه هست از نظر علم تو پنهانی نیست
گر برانی و گرم بنده‌ ٔمخلص خوانی روی نومیدیَم از حضرت سلطانی نیست
ناامید از در لطف تو کجا شاید رفت؟ تو ببخشای که درگاه تو را ثانی نیست
دست حسرت گَزی ار یک دِرَمَت فُوْت شود هیچت از عُمرِ تلف کرده پشیمانی نیست

ایرانی یعنی دزد! یعنی طمعکار، یعنی زیر اب زن! یعنی...