درست میشه

غنی سازی بالای 20% را قویا" انجام و غرب و آمریکا را بر سر دوراهی جنگ یا توافق قرار دهیم,آنها با تحریم دارند جنگ هم می کنن, مگر جنگ شاخ و دم دارد فقط وضعیتی که هست از آنها کسی کشته نمی شود.باید مثل خ.دشان ضربات مخفی سنگین به آنها بزنیم.

بارها خدمتان عرض شد که غربی ها تحریم ها را که با چه تلاشهایی به ایران تحمیل کردند (تا قطعنامه دانشان پاره شود) به این سادگی ها لغو نخواهند کرد. خوشبختانه می بینم اخیرا بعد از نشست مسکو دوستان اهل قلم هم به این نتیجه رسیده اند و پی برده اند که غربی ها تا حصول نتیجه آخر(نتیجه آخر می تواند هر سناریوی . . . . زبانم لال باشد) ، گامی در رفع تحریم ها برنخواهند داشت. حال چرا ما بعد یک از دهه مذاکرات و این همه تحریم ها برگشته ایم به سرخط و تن به جلسه کارشناسی داده ایم جای سئوال یزرگ است. باید صادق بود و بپذیریم که تحریم ها فرصت نیست بلکه خسارت به اقتصاد کشور و در نهایت فقیر شدن مردم است. آینده تحریم ها در دست مردم است تا چشمشان را باز کنند و قدرت خرید خود ببینند. آینده تحریم ها در دست خرد جمعی است که متاسفانه در حال حاضر قدرتی ندارد. آینده تحریم ها در گرو وفاق ملی است. آینده تحریم ها در دست عاقلان است که بجای فرصت طلبی ، فرصت سوی نمی کند و تمامی کارت های برنده را از دست نمی دهد و بی هزینه برای غرب ، کشور را در اقیانوس تورم و بیکاری غرق نمی کند.

بی شک چیزی که سبب شد 5+1 بحث مذاکرات را دوباره از سر بگیره، موضوع بستن تنگه هرمز بود. تا انجا که اوباما شخصا به سران نظام نامه نوشت و درخواست کرد که تنگه هرمز را نبندید. گذشته از اینکه ایا اصلا رو کردن این کارت درست بود یا نه، بررسی اقداماتی که آنها انجام دادند مهم است. کارهایی که آنها در این وقت کشی انجام دادند:
اهم کارهای انجام یافته در حوزه نفتی:
1- تعیین تکلیف نهایی لیبی و اطمینان اروپا از بحث تامین نفت علی رغم مشکلات فنی و افزایش کوتاه مدت قیمتها
2- شروع به ایجاد خط انتقال نفت خارج از محدوده تنگه هرمز
3- پخش اطلاعات نادرست در خصوص ذخیره نفت و کنترل روانی بازار نفت
4- تغییر رنکینک بزرگترین منبع تولید نفت از منطقه خاورمیانه به آمریکای جنوبی (ونزوئلا) که به دلیل نبود مرجع رسمی تایید پتانسیل ادعایی تاثیر گذار بود.
5- استثناء کردن برخی از کشورها از بحث تحریم نفتی ایران، برای جلوگیری از آسیب به اقتصاد آنها
6- بالا بردن توان فنی تولید نفت در کردستان عراق که عملا از دولت مرکزی تبعیت نمی کند.
7- بهره برداری از تغییرات در کشورهای عربی برای منفعل ساختن عربستان در بحث عدم رعایت سقف تولید اوپک در دوره قبلی
8- وقت کشی در مذاکرات برای کشاندن شرایط به ماههای گرم و کاهش تقریبی تقاضا
اهم کارهای سیاسی انجام شده:
1- حمایت از گروههای همراه در بحران منطقه یورو بویژه نقش آفرینی در قالب اسپانسرهای مالی انتخاباتی
2- بهره برداری از تغییرات عربی و کار بر روی مباحث مربوط به سوریه، مصر، لبنان و عراق با محوریت عربی نه اسلامی و ایجاد پروژه عربی سازی اسلام (که در آینده جای کار بسیاری برای آنها دارد)
3- ایجاد منافع مشترک با کشورهای صنعتی بخصوص شرکت کنندگان در 5+1 در قالب ایجاد سپر بحران اقتصادی برای کنترل ورود اثرات اقتصادی به اقتصاد این کشورها (این مورد یکی از شاهکارترین دستاوردهای دولت اوباما در تاریخ تعامل جهانی کشورهای موضوع بحث برای پروژه برده سازی اقتصادهای غیر خودی بوده است و یکی از نتایج آن را در بحث برده سازی دولتی در اروپا شاهدیم)
4- تحلیل واقعی تر نسبت به وضعیت کنونی ایران و دوری از اتخاذ هر نوع تصمیمی که سبب موضع گیری ملی از طرف مردم ایران شود
5- تاثیر غیر مستقیم پروژه انتقال بحران مالی به کشورهای جنوب شرق آسیا
6- تحریم های بانکی و تبادلات بانکی
و ...
آنها واقعا بیکار نبوده اند. بیکار هم نخواهند بود. اسمش را هر چه می گذارید بگذارید، جنگ، تقابل، استعمار، سیاست و ... بهرحال سطحی نگری است که اگر فکر کنیم اگر با اسناد حقوقی قوی، با طرح های واقعی و جدی و ... وارد جلسه مذاکره شویم، کافی است. ما هم باید کار کنیم. پس باید بنشینیم و ببنیم چکار باید بکنیم و مهم تر از همه چه کارهایی نباید بکنیم. باور کنیم که حتما نباید موضع آنقدر بغرنج شود که احساس مسئولیت کنیم و وارد گود شویم...

آینده تحریم ها در دست مافیای منفعت داخلی است و چون هنوز سیر نشده اند پس همچنان ادامه دارد.

با این رویه مجبور می شویم جام زهر دیگری بنوشیم.
اعلام حرام بودن ساخت سلاح هسته ای یک هدیه طلایی و برگ برنده برای غرب است و برای ما همانند یک اره
اگر نسازیم که اصلا در معادلات بین المللی که زور حرف اول را می زند جایی نخواهیم داشت و با تحریم ها ما را از پای در خواهند آورد و اگر بسازیم ، آنوقت دروغگویی روحانیت شیعه را در بوق و کرنا می کنند !
کشورهای زیادی هستند که توانایی غنی سازی دارند و تکنولوژی هسته ای شان بسیار پیشرفته تر از ما ولی در معادلات قدرت جایی ندارند چون بمب ندارند
معادلات قدرت در دست کشورهایی است که بمب دارند . فقط یک استثنا وجود دارد بنام پاکستان وابسته به آمریکا و همین وابستگی مانع حضورش در معادلات قدرت است
بجز 5 کشور هسته ی دارای حق وتو ، اسراییل و هندوستان مستقل ، بدلیل مسلح بودن به سلاح هسته ای ، امروزه براحتی در معادلات قدرت حضور دارند
ایران بزرگترین مخزن انرژی جهان است و مسلط بر شاهراه عبور انرژی جهان. اگر فقط سایه یک ایران مسلح به سلاح هسته ای بر سر این شاهراه بیفتد آنوقت بازی بطور کامل عوض می شود. در آن شرایط جنگ برای غرب و اسراییل به مانند یک خودکشی است و وضع تحریم های بیشتر هم برای اسراییل که گروگان ایران هسته ای است ، بسیار گران تمام می شود. مسلح کردن کشورهای منطقه به سلاح هسته ای برای مقابله با ایران هم باعث نابودی هژمونی هسته ای اسراییل در خاورمیانه می شود.
از رهبر انقلاب ملتمسانه خواهشمندم که با شجاعت بازی را عوض کنند. این رویه به ضرر ماست. اگر واقعا توانایی و علم ساخت سلاح هسته ای را داریم پس بسازیم و یا حداقل تهدید به ساختنش را بکنیم و اگر نداریم پس داشتن چند تن اورانیوم هیچ جایی را در معادلات قدرت برای ما باز نخواهد کرد . این مقدار اورانیوم شاید فقط برای مصرف چند روز نیروگاه بوشهر کافی باشد و ارزش نابودی زیرساخت های اجتماعی و اقتصادی ما را در اثر تحریم ندارد
این رویه فقط و فقط به نفع 5+1 است و فقط و فقط به ضرر ما
ملتمسانه خواهشمندم بمب بسازید

با سلام به دوستان من فقط می خوام که دوستان منطقی باشند هرکس که از کانادا است یا خارج دلیل نمیشه که شما زود رد کنید ببینید طرف چی میگه عقل چی میگه نه احساس خدا به همه هموطنان عزت بدهد

با تمام این حرفها من صحبتی با دوستانی که اعتقاد دارند باید کوتاه آمد دارم. آیا شما میتونید تضمین بدید که اگر ما در این مسئله کوتاه بیاییم اونا دست از سر ما برمیدارند؟ آیا با شناختی که از روحیه غربیها وجود دارد فکر نمی کنید اگر از رویکرد تحریم در این مورد خاص (هسته ای) نتیجه بگیرند خواسته های بعدیشون رو نیز پی در پی مطرح کنند بدون اینکه امتیازی بدهند؟

در دست طرف ايرانى ,خودمون كرديم كه.....راستى مردمم نون و گوشت و ارزونى و خوشى ميخوان نه انرژى هـسته اى نون ميشه واسه مردم نه خوشى

راه حل ،اقتصاد درون زا از طریق مدیریت بهره ور تک تک ریالها و دلارها است تا وضع اقتصادی اداره شود و بعد هم جلب اعتماد سیاسی مردم . با این دوتا غرب هیچ کاری نمی تواند انجام دهد. اگر غرب زمان میخواهد خب ما هم از ااین زمان برای ایجاد برگهای برنده استفاده کنیم.