بسیار جذاب و دیدنی بود یادش گرامی

خدا رحمت کند خدا کند پزشکان کنونی ازکردار ورفتار دکتر الگو بگیرند

روحش شاد

روحش شاد و مكانش جنت.

جامعه پزشکی یا شاگردان و فرزندان ایشان و یا مسئولان محترم چطور می توانند شاهد نصب یک تابلوی رنگ و رو رفته ی تایپی روی یک تکه چوب بالای سر ایشون باشن, واقعا" این دکتر انسان دوست ،این شایستگی رو ندارن که یک محوطه مناسب براشون تدارک دیده بشه؟؟؟!!!

از این بزرگان کم و بیش در ایران امدند و رفتند ولی تا زمانی که زنده بودند یادی از انها نشد و وقتی مردند تازه پس از چند سال به یاد انها افتادیم که چه بودند و چه کردند خداوند کمک کند این فرهنگ مرده پرستی در ما بمیرد و تا زمانی که این عزیزان زنده هستند از انها تقدیر کنیم و به انها بهاء دهیم که مثل فردوسی نشود که مداحی شاه محمود غزنوی را در شاه نامه نکرد او را از خود راند سپس که فهمید چه گوهری فردوسی برایش چند بار طلا با قاطر فرستاد که دیگر او مرده و دیر بود الان باید فکر عزیرانی باشیم که نخبه هستند المپیادی هستند و تحصیل کردانی که در حال جلای وطن برای امکانات مادی و شخصیتی و موقیتی هستند بکنیم تا دیر نشده چون ایرانی باید ایران را بسازد.

همین الان هم افراد زیادی مشابه دکتر قریب به مردم خدمات زیادی میکنند ولی متاسفانه هنرپیشه ها و ورزشکاران از آنها معروفیت بیشتری دارند که دلیل آنهم در اختیار داشتن تریبون آراد صدا و سیماست.معرفی این چنین افرادی فقط از طریق رسانه ملی امکان پذیر است.

داشتم به اين موضوع فكر ميكردم كه اكثر كساني كه در آن دوران براي تحصيل علم به فرانسه رفتند ، پس از برگشت به كشور چه خدمات ارزنده و ماندگاري را از خود به جاي گذاشتند. دكتر قريب ، مهنس بازرگان ، دكتر سحابي ، استاد مجتهدي و... خداوند همگي ايشان را رحمت كند.

دست كارگردان فيلم آقاي دكتر قريب درد نكند. بسيار زيبا ساخته است و مردم را با زندگي اين مرد بزرگ و فداكارو متخصص اشناكرده شخصيت ايشان مايه مباهات هر ايراني است. برعكس فيلم شهريار كه بسيار بد ساخته شد.

روحش شاد...