با سپاس از دولت مردانی که گوشه نگاهی به مسئله مهریه و این اهرم فشار که در ابتدای زندگی به خانمها میدهند تل یک مرد را تا آخر عمر به ترس از آن وادار به زندگی که اصلا خوشایندشان نیست بدهند.خانمها در قبال چه چیز از دست رفته شان این مقدار پول را طلب میکنند.مگر نه اینکه یک مرد نیز در زندگی نافرجام همان تایم زندگی و آینده را از دست میدهد،چه کسی تاوان آن را میدهد؟آیا خانمی که فییلش یاد هندوستان میکند و زندگی یک مرد را به تباهی میکشد و مطالبه یک عمر تلاش مرد را میکند قانونی وجود دارد که جلوی این ناعدالتی را بگیرد."به نظر من همین میزان مهریه را نیز باید به موجب زمانی که زندگی زناشویی طی شده است محاسبه شود"یعنی میزان 110 سکه لایق زندگی است که قدمت آن از 3 سال فراتر رفته باشد تا یک زندگی چند ماهه.
بر اساس مصوبه مجلس اگر زوج از پرداخت اين مقدار سكه امتناع كند، مشمول ماده 2 محكوميتهاي مالي ميشود اما اگر مهريه بيش از اين ميزان باشد تمکن زوج مورد بررسي قرار ميگيرد.
((من که فکر میکنم این باعث شد تا کسانی که 14 یا 23 یا رقمهایی زیر 110 مینوشتند دیگه پیدا نشند نه کسانی که بالاتر مینویسند))