تاریخ؛ شهادت دانشمندان اتمی ایران است؛ نه خرس، خروس
به صلیب هم اگر کشیده شدی مسیح باش نه مترسک شالیزار
اصغر فرهادی یادش رفت همین جایزه اسکار مارلون براندو در اعتراض به رفتار دولت امریکا با سرخپوستها نگرفت. آقای فرهادی موقع اسکار گرفتن به چی فکر میکردید؟ به یاد دانشمندان اتمی شهید ایران بودید؟من منکر سیاهیها نیستم، همین سیاهی مگر طلا و مس سیاهیها را نشان نداد؟ پس چرا این فیلم حتا به یک جشنواره درجه سوم خارجی هم دعوت نشد؟ جایزه که توی سرشان بخورد. آیا به این خاطر نبود که چون نشان میداد آخوندها هم با فقر دست و پنجه نرم میکنند بایکوت شد؟
وقتی دانشمند و پزشک جراح ما جایزه برترین و نوآورترین جراحی جهان را برد و برنده شد چرا جایزهاش را ندادند و گفتند که ایران در تحریم است؟ مگر آقای اصغر فرهادی و فیلمش ایرانی نبودن که جایزه به او داده شده و ایران هم در تحریم نبوده است؟ اگر واقعن فکر میکنیم که این کارها سیاسی نیست پس حتمن ما گنگهای خوابدیده هستیم.
هالیوود سیاسی نیست. گلدن گلاب سیاسی نیست. سرنخ صنعت پورن جهان را در دست داشتن سیاسی نیست. لیبرالیسم سیاسی نیست. تبلیغ آشوب آفرین هیجانی سیاسی نیست. سیاستهای فرهنگی شیطان بزرگ سیاسی نیست. لانه روباه پیر سیاسی نیست. سپر دفاع ضد موشکی سیاسی نیست. گوآنتانامو سیاسی نیست. ابوغریب سیاسی نیست. ناتوی فرهنگی سیاسی نیست. سیاست خارجی بوش و اوباما سیاسی نیست. اتاق بیضی سیاسی نیست. کراوات سیاسی نیست.
دروغ ۱۱ سپتامبر سیاسی نیست. جنگ علیه عراق و افغانستان سیاسی نیست. ناکازاکی، هیروشیما، ویتنام، حلبچه و شلمچه، اردوگاه زنان ده ساله ژپا و کشتار فرقه داوودیان سیاسی نیست. قتل عام فلسطینیهای نمازگزار توسط یک اسرائیلی سیاسی نیست. به آتش کشیدن اولین قبله مسلمان جهان سیاسی نیست.
پاره کردن قرآن سیاسی نیست، کاریکاتور دانمارکی سیاسی نیست، تیاتر آلمانی سیاسی نیست، کودتای ۲۸ مرداد سیاسی نیست. کشتن ملت مظلوم پاکستان سیاسی نیست. استعمار و استکبار سیاسی نیست. ترور دانشمندان اتمی ایران زمین سیاسی نیست. خونی که از سبیل جان بولتن میچکد، سیاسی نیست.
حمایت از منافقین سیاسی نیست. دست دادن مسعود رجوی با صدام یزید کافر سیاسی نیست، بمب مسجد ابوذر سیاسی نیست. هفت تیر سیاسی نیست. ترور رییس جمهور، نخست وزیر، اولین رئیس شورای انقلاب، اولین رئیس ستاد ارتش، اولین رئیس شورای عالی قضایی، اولین امام جمعههای پانزده شهر سیاسی نیست.
راه انداختن بی بی سی فارسی با پول مالیات مردم انگلستان سیاسی نیست. زدن ایرباس ایران در خلیج فارس سیاسی نیست. برهنه شدن گلشیفته سیاسی نیست، بهایی شدن خبرنگارهای بی بی سی سیاسی نیست. راه اندازی سایت دیگربان با یورهای بیگانه سیاسی نیست.
نیرنگ سیاسی نیست. تفنگ و توپ و تانک سیاسی نیست. چراغ سبز نشان دادن به آل خلیفه وحشی سیاسی نیست. بمب فروختن به آل سعود سیاسی نیست. ایران هراسی سیاسی نیست. حمایت از مریم رجوی سیاسی نیست. ریگی را قهرمان ملی خواندن سیاسی نیست.
صدای امریکا سیاسی نیست. گرین کارت سیاسی نیست. ویزای حقوق بشر سیاسی نیست. ۲۰۰ کلاهک اتمی رژیم صهیونیستی، سیاسی نیست. گلوله آمریکاییها درون سینه بچههای کانال پرورش ماهی، سیاسی نیست. تانک مرکاوا سیاسی نیست. ترکش خانه کرده در گلوی رزمنده شرق ابوالخصیب، سیاسی نیست. شهادت مردان خدا سیاسی نیست.
با شنی تانک، روی سینه دلاوران هویزه رفتن، سیاسی نیست. تحریم و تهدید و جنایت، سیاسی نیست. آژانس بینالمللی انرژی هستهای سیاسی نیست. سازمان ملل سیاسی نیست. کشتی بریجتون سیاسی نیست. گاز خردل ساخت کشور فرانسه، سیاسی نیست. گاز فلفل در چشم دانشجویان آمریکا سیاسی نیست. تجاوز به زنان خرمشهر سیاسی نیست.
حمله به چادرنشینان مظلوم جنبش ۹۹ درصد سیاسی نیست. نقشه کشیدن برای ترور حاج قاسم سیاسی نیست. یتیم کردن علیرضای ۴ ساله سیاسی نیست. کشتن داماد کربلای ۵ جلوی چشم کمپوت انرژی جبههها سیاسی نیست. بمب آمریکایی که ۳۸ نفر را در یک عروسی هرات کشت سیاسی نیست.
من منکر سختیهای داخل کشور که خیلیهایش را هماین ابرقدرتهای شیطانی برای ما نسخه پیچیدهاند نمیشوم ولی اینکه کسی به خودش جرات دهد از سیاهیهای داخل کشور و ملتش پلهای برای خودش درست کند تاسف بار است.
مگر برادر ابراهیم سیاهیها را نشان نمیدهد؟ پس چرا ابراهیم در آتش ما از پله هیچ فستیوال خارجی بالا نرفته؟ با هیچ لکاته بین المللی دست نداده؟ در مقابل هیچ خارجی تعظیم نکرده؟ شما میدانید ابراهیم حاتمیکیا چند بار فیلمهایش توقیف شده؟ حتمن خبر دارید به رنگ ارغوان چند سال توقیف بود؟ آژانس شیشهای فاشگو با چه مکافاتی نمایش داده شد؟ گزارش یک جشن دیدید؟ ارتفاع پست چطور؟ موج مرده را چی؟
پیر ما گفت: اگر روزی امریکا از شما تعریف کرد باید عزا گرفت، ابراهیم حاتمیکیا و هر کسی که مثل او کمیها و کاستیها و درد این ملت نشان میدهد ولی در عین حال دشمن شاد کن نیست مصداق این جمله جاودانه است. ابراهیم حاتمیکیا شرف سینمای ما است، به صورتش سیلی میزنند ولی میداند نباید دل دشمن شاد کند، همانطور که حاج کاظم میدانست توی فرودگاه لندن باید چی بگوید.
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۴:۲۴ - ۱۳۹۰/۱۲/۱۴
همینکه صحبت های بعد از گرفتن اسکارش رو همه دنیا شنیدند خیلی مهمه
اگر نمی رفت و اون فرصت رو برای معرفی مردم ایران از دست میداد باید به عقلش شک میکردی
ناشناس
||
۱۵:۳۱ - ۱۳۹۰/۱۲/۱۴
غبار سياستي كه به گفته فرهادي عزيز بر كشور پاشيده شده همين است.همه ما خود را عالم در سياست ميدانيم در حالي كه حتي الفباي آن را هم نميدانيم.كدام سياست برادر من.
اين هم يك نوع جنگيدن در برابر غرب است.مگر همين بازيكنان فوتبال ما در برابر تيم ملي آمريكا پيروز نشدند.پس همان موقع هم بايد مي گفتيم كه چون آمريكاست جلوي اين تيم بازي نكنيم.
به قول سهراب عزيز :
"چشمها را بايد شست ، جور ديگر بايد ديد"
آرمین خالدی
||
۱۵:۳۳ - ۱۳۹۰/۱۲/۱۴
به نظرم بهترین جواب بود.
درسته یه کم تند بود ولی باز هم در جواب تحلیل شخصی، باید تحلیل شخصی داد :)
محسن
||
۱۶:۰۴ - ۱۳۹۰/۱۲/۱۴
شما جزو اون دسته از آدمهایی هستین که همه چیز رو از عینک خودتون می بینید. کسی مخالف حاج ابراهیم نیست. اما یک کشور فقط جنگ و سیاست نیست . یا شما واقعا نمی فهمید یا نمی خواهید بفهمید. ایران فقط مسجد محل یا حزب شما یا حزب من نیست . ایران یک کشوره بزرگه که همه باید دست به دست هم بدیم و آبادش کنیم. یه نگاه به تهاجم فرهنگی و کانال های ماهواره ای بنداز تا بفهمی فرهادی چه خدمتی داره می کنه. اگه نظامی هستی اگه سیاسی هستی لطفا تو حوزه تخصصی نظز بده و اینقدر محکم از چیزی که نمی دونی حرف نزن. پناه می برم به خدا از دست دوست نادان
علیرضا
||
۱۶:۰۶ - ۱۳۹۰/۱۲/۱۴
آسمان و ریسمان را بافته ای که بگی «جدایی» مزخرفه؟ برادر محترم این مطالبی را که از هر در سخنی گفتی که فیلم را زیر سؤال ببری؟ اگر از ظرفیت این فیلم استفاده می شد می توانستیم دستاوردهای فرهنگی فراوانی در دنیا داشته باشیم. می دانی این فیلم چند کشور را گشته است؟ چه بهره ای از آن بردیم؟ چرا با این تفکرات عجیب (چسباندن موضوعات بی ربط به هم برای رد فیلم جدایی) قدر داشته هایمان را نمی دانیم. هنر این است که در شرایط امروزی با ابزاری مانند فیلم افکار عمومی را خطاب کنیم. با تمام دنیا ارتباط برقرار کنیم. این همان دیپلماسی عمومی است.
ناشناس
||
۱۸:۱۶ - ۱۳۹۰/۱۲/۱۴
همه چی رو به هم ربط دادی ،فیلم طلا ومس زیبا بود ولی به زیبایی جدایی نمیرسید ،جدایی یک شاهکار هنری بود، درود بر فرهادی
ناشناس
||
۲۰:۲۳ - ۱۳۹۰/۱۲/۱۴
خیلی فکرت بسته است به قول دوستمون چشم ها راباید شست جور دیگر باید دید
ناشناس
||
۲۳:۰۵ - ۱۳۹۰/۱۲/۱۴
به شما می گویند یک مسلمان مبارز آرمانگرا(به معنی ایده آلیست).
نه آقای فرهادی ادعای سخنگوی مسلمان مبارز را دارد و نه همه دولت مردان ما به فکر شهدای هسته ای هستند...شهدای هسته ای که بماند...وقتی در حدیث داریم مرگ در راه کسب روزی حلال مانند شهادت است، بنگر تعداد شهدای زنده مان را که در کربلای زندگی اینچنین آب به رویشان بسته شده و بساری از کسانی که نه فقط وظیفه وجدانی و مسلمانی ، که وظیفه کاری و قانونی آنها هم به فکر بودن و هم عمل کردن را ایجاب می کند اما هیهات ...دوست عزیز نمی توانید انتظار به حق داشته باشید(انتظار نا حق چرا !) که تمامی مردم ایران روزها روزه و شب ها متهجد بوده و در انتظار ظهور خود را اماده کنند... هر نفسی وسعی دارد و هر کس طبق ایده و جهان بینی اش هدف و وظیفه ای ... هوانطور که شما مرجع تقلید نیسید آقای فرهادی هم و همه فیلم سازان هم یک فیلم ساز ایدئولوگ مسلمان مبارز نیستند... اما حق دارند فیلم بسازند و زندگی کنند و شاد کنند و اسکار بگیرند و طیفی از ملت هم حق دارن شادی کنند و طیف دیگر حق ندارند آنها را تخطئه کنند ...
راستی حرف شما هم سیاسی نیست ...مگر نه؟!
abdi
||
۲۳:۰۸ - ۱۳۹۰/۱۲/۱۴
نویسنده ننوشتن که کدامیک از فیلمهایی که مشکلات داخلی امریکا و اسراییل رو به نمایش می گذارند تا به حال جایزه اسکار گرفتن
معلومه که تحلیلی که ایشان ارایه دادند یک تحلیل یک جانبه غرب پسند است ولی مردم ایران خیلی هوشیارتر از این حرفها هستند که بخوان به یک سیاهنمایی و دروغپردارزی نمره بدن البته جایزه ای که در ایران گرفت هم به نظر من یک جایزه سیاسی بود نه فرهنگی
باید در جشنواره فجر به فیلمهایی جایزه بدهند که فرهنگ سازی می کند نه تخریب فرهنگ و درواغپردازی
از سياسي بودن اين جايزه همان بس كه آمريكا ايران رو در شرايط تحريم قرار داده و باتوجه به اينكه دکتر اردشیر قوام زاده رئیس پژوهشكده خون سرطان و سلولهای بنیادی خون ساز دانشگاه علوم پزشكی تهران برنده جایزه «برترین محقق جهان در زمینه سرطان و بیماری های خونی» شد.آمریکایی ها گفتند ایران تحریم است نه ویزا دادند و نه اجازه دادند جایزه به او داده شود.
اگه سياسي نبود بايد با اين فيلم هم همين برخورد رو مي كردند و تحريم مي كردند!