هنرمند گمشده اقتصاد "ایمان" است که جای آنرا تجمل پرستی و رقابت نامشروع گرفتهحسین
پاسخ ها
ناشناس
| 
| ۰۱:۲۵ - ۱۳۹۰/۱۱/۲۱
حالم از این حرفهای شعاری به هم میخوره. ناشناس
| | ۱۰:۵۱ - ۱۳۹۰/۱۱/۲۱
راست میگه اگه تجمل پرستی باشه عده کمی ثروت زیادی رو از ان خود میکنند و بقیه خیلی زور بزنن سرشون نره زیر خط ناشناس
| | ۱۱:۴۲ - ۱۳۹۰/۱۱/۲۱
آدرس بدید از زندگی شما یک مستند بسازیم ناشناس
| | ۱۴:۴۰ - ۱۳۹۰/۱۱/۲۱
منم ازاین حرفا خسته شدم با سلامدر مورد بند آخر مطلب شما باید عرض کنم الان هم جوان در خانه از کالاهای کارخانه های داخلی استفاده می کند.منتها فرقش این است که این کالا اینجا تولید نشده بلکه مونتاژ شده.آنقدر دولت حمایت های بی دریق از صنعت کرد که یا ورشکست شدند یا به جای تولید کننده به مونتاژ کننده تبدیل شدند.و این همه ممکن نبود مگر تلاش مجدانه تصمیم گیران محترم در دولت و مجلس که واقعاً شبانه روز به فکر اقتصاد و تولیدند.دستشون درد نکنه.
واقعا روحش شاد. و واقعا دست نویسنده درد نکنه.این اقتصاد یک هنرمند تمام عیار می خواهد که ما را از این فلاکت در بیارد. پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۱:۰۷ - ۱۳۹۰/۱۱/۲۱
ما همیشه منتظر یه منجی هستیم که بیاد و همه کارا را درست کنه ولی تا کی؟ چرا به خودمون نگاه نمیکنیم. جسارت به ساحت مقدس ولی عصر(ع) نکردم ایشان منجی کل بشریت اند اميدوارانه در انتظاريم، كاسب و بازاري ايراني هنگام فروش كالا با افتخار كالاي مرغوب ايراني را به خريدار ايراني معرفي و ارايه نمايد. همانطور كه از تبليغات از انيميشن در جهت اصلاح رفتار ترافيكي بهره مي بريم، از اين نوع تبليغات در جهت استفاده با افتخار از كالاي ايراني نيز بهره بگيريم.
نبايد منتظر دولت يا شخص يا سيستمي ماند تا تغييري در اين وضعيت اقتصاد صورت گيرد بلكه:
هر خريدار ايراني بخصوص جوان به خودي خود قطره اي از خريداران مي باشد كه در بازگشت سرمايه به توليد ، ..... و در نهايت كاهش بيكاري مرد و زن ايراني بطور غير مستقيم نقش خواهد داشت.
فقط و فقط خودمان مي توانيم به خودمان كمك كنيم
باسلامسخنان آقای دکتر شاخت را به اضافه چند اصل ثابت و بدیهی اقتصادی و روش مدیریت منابع مالی را می بایست بصورت برنامه اجرایی وزارتخانه های اقتصادی ایران در آورد. توجه مدام به اهداف تعیین شده بلند مدت یک اقتصاد صادق و سالم و اجتناب از تن دادن و ترس از تبعات بعضا ناخوشایند کوتاه مدت
اقتصاد علم باشد یا هنر ، در هر صورت بخشی از علوم است و یا یکی از هنرها می تواند باشد. جامعه ای پیشرفت می کند که در ان از تمامی علوم و از تمامی هنرها به نحو مطلوب و در راستای اهداف آن کشور استفاده شود. در ایران گویا هیچ هدفی وجود ندارد و یا اهدافی که توسط دولت ها پیگیری می شود ، به شدت ضد علم است.به امید روزی که بدانیم چه می خواهیم (نه اینکه چه چیزی را نمی خواهیم) و در همان راستا و در اندازه توان جامعه (منظور همه 75میلیون ایرانی است) برنامه ریزی کنیم.
آدم چی بگه آخه