خداوند ايشان وجميع شهيدان را رحمت کند اميدوارم بتوانيم ادامه دهنده گان راه آن عزيزان باشيم.

تاجایی که به یادم می آید، آن موقع داشتیم برای والفجر مقدماتی آماده می شدیم و در حوالی شمال غرب شوش در محلی به نام دهکده شهید آهنی( از فرماندهان سپاهی بیرجند و فاتحان بستان در عملیات طریق القدس) مستقر بودیم. فرمانده ما در گردان اخلاص، شهید جواد آخوندی بود که بعدها در حاج عمران به ملکوت پرکشید. عصر یک روز که سرگرم استراحت بودیم، ناگهان یک جیپ ارتشی جلوی چادرمان به سرعت توقف کرد و راننده فریاد زد: بسیجی ها!بیایید که فرماندهانتان را کشتند... آنان برای بازیدید از خطوط مقدم و ارزیابی تجهیزات برای آغاز حمله رفته بودند که هدف توپخانه دشمن قرار گرفتند. شهید باقری هنوز نفس می کشید و همچنان که سرش روی زانوهایم بود، به آسمان می نگریست و زیر لب ذکر می گفت. تا بیمارستان که رساندیم و تحویل دادیم، هنوز در عالم دنیا نفس می کشید. بعدها شنیدم که به یاران شهیدش پیوسته و از روی عکسش فهمیدم که شهید حسن باقری، همو بود که لحظه های آخر سکونت در دنیای خاکیان، با طمأنینه تمام ذکر می گفت و مطمئن بود که وعده وصل نزدیک است. امیدوارم که آبروی آنان را حفظ کنیم و آنان نیز در آخرت شفیع ما روسیاهان عالم فنا و گذار.