آدم دم خروسو ببینه یا قسم حضرت عباسشو باورکنه ...همانطو ر که میدانید اعضااصلی هیئت حاکمه امریکا یکمشت صهیون سرمایه دار هستند این حقه جدید هم کاریکی از اونهاست که اتفاقا انگلیسی تبار هم هست روسای جمهور امریکاهم مجری اوامر ایشان هستندو بس
مردی که شاید نامش علی الرغم خدمات بسیارش چه در طول دفاع مقدس و چه بعد از آن در میان مردم کشورش گمنام باشد،اما نامش لرزه بر تن ابر قدرت ها انداخته است،طوریکه بسیار از سیستم های جاسوسی دنیا کلی طرح و سرمایه برای حذف این سردار بزرگ اسلام خرج کرده اند و درصدد کنار گذاشتن این عزیز هستند...
اما غافل از آنکه عنایت امام زمان،دعای مقتدایش امام خامنه ای،دعای مادران و فرزندان شهید و همه ملت ایران پشتیبان ما همه قاسم سلیمانی هستیم ،دشمن دنبال شخص خاص نباشد اگر می تواند این انقلاب را از ما بگیرد.ایشان است
ولله برای دفاع از این نظام مقدس از جان و مال و ابرویمان دریغ نمی کنیم
هی میخوام هیچی نگم یه مدته هم پیام نذاشتم، آخه واسه چی زود خر میشید بابا، یارو دو زاریش افتاده که مردم اینجوری بش رای میدن مث اوگاوا که اولش شعار تغییر و مغییر و اینا داد گفت با ایران رابطه و بستن گوانتانامو و ... صتتا چرت دیگه وقتی اومد ... یادش رفت. اینا اصلا و فرعا همینن یه وقت ... نشیددا، از ما گفتن
سیاست های ران پال در طول ۳۰ سال گذشته یکسان بوده.
این یکی از مهمترین مشکلات رقبای ران پال هستش که در کلیپ انتخاباتی به نام consistency به ان پرداخته. ران پال جزو معدود سناتورهای بود که با حمله اسراییل به تاسسیسات اتمی عراق مخالفت کرد.
ران پال به عنوان کاندید مستقل وارد جریان انتخابات ۲۰۱۲ نشد چراکه در سال ۱۹۸۸ این کار رو انجام داد - مشکل اینجاست که شبکه های تلویزیونی به صورت کامل کاندید مستقل را فیلتر می کنن.
قدرت در امریکا بین لابی های مختلف تقسیم شده - لابی اسراییل از همه قدرتمند تر هستش ولی این به این معنی نیست که برای همیشه قدرتمندترین باقی خواهد ماند.
این ادبیات احساسی مثل: سگ زرد .. ما فریب نمی خوریم و یا سوپاپ اطمینان که نتیجه غرب ستیزی مفرط است نه تنها منجر به تغییر سیاست های امریکا در قبال ایران نخواهد شد بلکه منجر به تقویت لابی های ضد ایرانی شده.
نتیجه این ادبیات ضد امریکایی مفرط (که نقطه مقابل ادبیات ضد ایرانی است): تحریم های و تهدید های مختلف - و قرار دادن ایران در مقابل امریکاست.
اگر ایران یک ادبیات سیاسی محترمانه (مشابه ادبیات آقای محمد خاتمی) را در قبال امریکا در دست می گرفت - طیف های مختلفی از مردم امریکا را که خواستار اصلاحات در این کشور هستند را جذب می کرد و بدون هیچگونه هزینه حمایت لابی های زیادی را به سمت خودش جلب می کرد- ولی متاسفانه ادبیات تلافی جویانه و احساسی وضعیت بسیار بدی را بوجود اورده (به عنوان مثال لابی های ضد ایرانی با سوء استفاده از اظهارات دو پهلو بزرگان منجر به این شده اند که برخی از مردم امریکا تصور کنند که ایران به دنبال حمله اتمی به امریکاست).
البته اگر هم واقعا به این نتیجه رسیده باشد که رویارویی سی ساله با ایران جز اقتدار ملت ایران و ایجاد ضعف برای آمریکا دستاوردی نداشته است و در حرفهایش نیز صادق باشد،اگر هم رای بیاورد و رییس جمهور شود، از آنجا که برخلاف سیستم عمل کرده بلای لینکلن و کندی(ترور مشکوک) سر او می آید.