الان که فرزند دارم تازه درک می کنم که چقدر سختِ دل کندن از این محبت و رفتن به راهی که بازگشتی ندارد.
زمان جنگ جوونی 17 - 18 ساله بودم و نمی توونستم تمایزی بین دوستانِ مجردی که به فیض شهادت نائل میشدند با متاهلین قائل بشم اما الان از خودم سوال می کنم که آیا اگر اون زمان فرزند داشتم واقعا می تونستم بازم در جبهه حضور پیدا کنم!! حقیقتاً کاری کارستون کردند این شهدا و از همه چیزشون دل کندند و این کار هر انسانی نیست
خدایش رحمت کند .کجایند مردان مرد .کجایند شیران شیر .کاش ما میتوانستیم خودمان را مانند آن عزیزان از قید بند تعلقات دنیای برهانیم ورستگارشویم .به عنوان یک لنگرودی به خود می بالم وامیدوارم شفاعت این شهید وشهیدان دیگراین شهرستان مانند نادم .شریعتی .رسولپور......شامل حالمان گردد.
خدایش رحمت کند. کاش ما میتوانستیم مانند آن مردان مرد از این تعلقات دنیای دست بکشیم. خداکند شفاعت این شهید وشهدای دیگر لنگرود مانند شهید نادم. شریعتی .غمگسار.رسولپور .رجب نیا......شامل حالمان گردد.انشاالله
دستتان درد نکند حالی بهمون دست داد.
بغض گلویم را فشرد و اشکم جاری شد.
چه زیبا دل نوشته ای بود.