طلای خوراکی در همه جا هست. در اکثر رستورانهای فوق شیک دنیا دسر ها و بستنی هایی داریم که با طلا زینت میشن. ورقه های طلا.
یه تعدادی وضع مالیشون خیلی خوبه. حق دارن اگه دوست داشتن بستنی یا دسر طلا بخورن. چه عیبی داره؟
مهم خوردن و پوشیدن و ... نیست. مهم معرفته. مهم عقل و عقلانیت و تفکره.
مهم اینه که وقتی در عین نداری لقمه نانی خالی را با لبخند و شکر می خوری حس رضایت تمام وجودت رو بگیره و از همه خوبیها لبریز بشی.
مهم اینه که موقع کار کردن علی رغم سختی و زیادی کار لحظه ای از صداقت و نیک کرداری کنار نری و هر آن خدا رو در نظر بگیری تا دلت آرام بگیره به یاد او و چهرت پر بشه از نور او.
مهم اینه که در ارتباط با مردم محبت و مدارا رو پیشه خودت بکنی تا در پاکی و سادگی غوطه بخوری و خارج از همه هیاهو های عالم در درونت سرشار از حضور و زیبایی بشی.
مهم اینه که خودت باشی. خودت و خودت. درود خدا بر تو باد.