محمدمهدي
| 
۲۳:۵۱ - ۱۳۹۰/۰۶/۰۶
پاسخ
يك كاسه ماست و دريا آبدوغ نمي شود اگر شود چه شود. به اين الماسها نمي توان رسيد اگر بشود چه خاكي بر سرقيمت الماس بشود. ضمن اینکه الماس تا وقتی ارزشمنده که کمیاب باشه. اگر یک سیاره بزرگ الماس پیدا بشه و بشر هم بهش دسترسی داشته باشه، اونوقت الماس حکم مس رو پیدا میکنه! 
من تصمیم خودم رو گرفتم حتما میروم و این سیاره را فتحش میکنم . . . اه..............حیف شد تیترشو که خوندم فکر معدن کاری تو اونجا به ذهنم رسید هر دم از این باغ بری می رسد سلاميك چيز به ذهنم رسيد شايد براي شما هم جالب باشه
سفر به كهكشان و سيارات ديگه يك جورايي شبيه بازي هاي رايانه اي خودمونه
كه براي هر مرحله از بازي بايد با امكانات و روش ديگه اي بازي كني و چيزهاي جديدي ميبيني و تجربه ميكني و راه مقابله و حل آن مسئله...
حالا ما انسانها هر روز در اين كهكشان ژرف و رمز آلود دنبال سيارات جديد و را رسيدن و كشف آنها رو جستجو ميكنيم و تجربه .... و ما انسانها ميتوانيم .
جای دوری نروید در همین سیاره نپتون خودمان در منظومه شمسی چنین پدیده ای وجود دارد. البته الماس نه از نوع کریستال بلکه بصورت بخار در جو و بصورت مایع بر سطح این سیاره. تازه کرایه حملشو هم که حساب کنی چیزی تهش نمیمونه!! ادم با سرعت زياد به الماس برخورد كنه و بميره بهتر از برخورد با پاره اجره هر دقيقه ممكنه بخوره تو سرمون . بنده خدا اميرحسين ايران حتما به طمع الماس اونجا كاوشگرش رو هم ميسازه