پدیده ی بدی نیست...طنزی است که دست روی نقطه ضعف جمعی نمیگذاره یا برای خندوندن مخاطب از یه شخصیت یا قوم مایه نمیگذاره...من این نکته رو دوست دارم

بنظر من خیلی خوبه
بهتر از اینگه قوم و قبایل شریف خودمون رو به سخره بگیریم

از این به بعد خواستید چیزی از کسی منتشر کنید یه جوری باشه که همه بفهمن خداییش خودتون با محتوایی که تو متن بالا گذاشتین نحوه شکل گیری این دست جوکها رو فمیدین؟
که تیتر زدین نحوه شکل گیری لطیفه های .....

توی اداره نشستم پای کامپیوتر و دارم اخبار رو میخونم که دوستم اومده تو اتاق و ازم میپرسه داری سایت بی بی سی فارسی رو نگاه میکنی؟ منم بهش جواب دادم آره! پـَـ نـَـ پـَـ دارم تابناک رو نگاه میکنم ؟؟؟

تو تاکسی تنها نشستم میخوام کرایه حساب کنم طرف میگه 1 نفر؟! میگم پـَـَـ نــه پـَـَــــ 2 نفر حساب کن خورزوخان هم هست حالا از تاکسی پیدا شدم به راننده نیگا میکنم، میگه باقی پولتو میخوای؟ میگم پـَـَـ نــه پـَـَــــ میخوام یه دل سیر نیگات کنم که میری دلتنگت نشم

با سلام
میخواستم راهنمایی کنم که پ ن پ یک لفظ شیرازی است و به معنی پس یعنی چه را میدهد و چیز زیاد نااشنایی بین مردم شیراز نیست!!!

لطف جوک ولطیفه این است که خودش به وسیله مخاطب درک بشود ولوس ترین کار این است که کسی لطیفه را رمز گشایی کند وشرح بدهد

یعنی که چی اونوقت این خبر؟؟

این شکل از سوال ها همیشه بیهوده نیست. بعضی وقت ها واسه تاکید یا آگاه کردن مخاطبه

حالا که بحث اینقدر علمی شد عرض می کنم که "پـ نـ پـ" کارکرد مثبت دارد که خیلی جاها حتی می تواند خرده فرهنگ های غلط یا رفتارها و عادت های نادرست ما رو با زبان طنز گوشزد کنه. هر چند "مملکته داریم" این ویژگی ها رو داره اما به خاطر تکرار این جمله که بار منفی زیادی با خودش داره به نظر شخصی من بیشتر روحیه سرخوردگی رو تقویت می کنه. یعنی اگر همون جمله ها بدون تکرار اون جمله پایانی گفته بشه بهتر خواهد بود. شما وقتی توی روز 100 بار بگی یا بشنوی که "مملکته داریم؟" خود به خود دیگه به این باور می رسی که "مملکته داریم؟" !