يكي از بقيه
| 
۱۲:۳۲ - ۱۳۹۰/۰۵/۰۲
پاسخ
به نظر من يكي از بزرگترين مشكلات در عرصه شيلات كشور همين سيستم دولتي بودنش،است. مديران غير متخصص مانند علي آبادي و مديران متخصص با بورسيه تحصيل كرده و كت وشلواري كه مدام درجلسات حضور دارند و استاد حرافي هم شدند كه دستشون تا حالا به ماهي كه چه بگم به آب استخر هم نخورده.بعد انتظار داريم شيلات ايران برسه به ساير كشورها. يه مشت آمار و ارقام فقط روي كاغذ. براي پيشرفت شيلات بايد سيستم دولتي از بين بره چرا این خاویار وارد ایران نمی شود و از همان طرف شوت می شود واسه خارجی هاالبته مطمن هستیم که اگر وارد ایران هم بشود بی کیفیتش واسه ماست
چرا ما ایرانی ها به خودمان ظلم می کنیم ( در همه موارد ... )
؟
پاسخ ها
ناشناس
| | ۱۰:۳۴ - ۱۳۹۰/۰۵/۰۴
البته خاويار اينقدر گران است كه تعداد معدودي در كشور بتوانند پول آنرا بدهند ولي لااقل مي توانند گوشتش را بدهند بازار داخل كه نمي دهند و آنرا هم مستقيماً صادر مي كنند به خارجي ها بابا اگر دیدید که برای تالاب بزرگ انزلی کاری کردند بعد برید دنبتال ماهیاش. عمق 16 متری برخی سواحل آن طی سی سال گذشته به 2 متر تقلیل پیدا کرده و پر شده از آشغال و کثافت. خدا به ما رحم نخواهد کرد وقتی به آفریده هایش رحم نمی کنیم. یه کم از گشاد کردن جیب کم بشه همه چیز درست می شه. برای برخی کارهای بی ارزش کل دولت بسیج می شن ولی برای برای کارهای مهم اونارو کجا باید پیدا کرد؟ خدا عالمه. هر انساني پيري و بازنشستگي دارد اما مديران ارشد اجرايي كشور ما اين قانون طبيعي شامل حال آنها نمي شود جهاد سازندگي آمد كه توليد را در شيلات بالا ببرد پس چه شد؟ اين آمار شرم آور است. مسوولان مربوط كه حق مديريتهاي كلان گرفته اند و هميشه از مردم طلبكارند بايد محاكمه شوند تا ديگر شاهد چنين فاجعه هايي نباشيم.مشت نمونه خروار است
به نظر اینجانب با توجه به روند الودگی دریای مازندران و صید بی رویه و عدم مدیریت مناسب توسط کشورهای منطقه تا 10 سال دیگر تولید خاویار از صید دریا متوقف می شود بنابراین بهترین مکان برای پرورش ماهیان خاویاری سواحل این دریا می باشد البته کارهایی در این زمینه تو سط شیلات و موسسه تحقیقات صورت گرفته است اما مهمترین دلیل نداشتن یک نتیجه قابل پیش بینی عدم داشتن یک برنامه استراتژیک در این مسئله می باشد به طور مثال سوال من از مسئولین شیلات این است تا سال 2020 چند تن خاویار پرورشی می توانیم تولید کنیم و ابزار و امکانات برای این پیش بینی چه می باشد ؟ به نظر می رسد داشتن یک کار گروه کشوری در این زمینه و دعوت از تمامی اساتید محققین و صاحب نظران در این زمینه به شدت احساس میشود و اگر فقط به امور مقطعی بپردازیم در چند سال اینده به کفران نعمتی که خداوند بزرگ به ایران عزیز داده است افسوس می خوریم راستش از اينكه كشوري مثل امارات مي خواهد خاويار و ماهي خاوياري توليد كند هم خوشحال شدم و هم ناراحت:- خوشحال از اين نظر كه شايد با كار آنها و كشورهاي ديگر روزنه اميدي براي نجات اين ماهيان بوجود بيايد و مگر اينكه آنها كاري بكنند. و به قول دوست عزيزي كه پيغام گذاشته بودند، به ما ربطي ندارد كه همسايه ما چه مي كارد و چه مي درود. ما بايد خود به حال خود كاري بكنيم نه اينكه بنشينيم از تمام دنيا بخواهيم كه اجازه بدهند ما در خاويار همچنان اول باشيم
- ناراحت از اين شدم كه ما اين همه مكان مناسب پرورش ماهيان خاوياري داريم و دست روي دست گذاشتيم ( البته خبر دارم كه قراره در استان گلستان كارهايي صورت بگيرد ) و آن وقت گله از ديگران مي كنيم كه چرا كار مي كنند؟
البته اين را هم بگويم كه براي پرورش ماهيان خاوياري اينطور هم نيست كه جتماًً آب سرد داشته باشيم نه. در آبهاي گرمتر بهتر هم رشد مي كنند البته نه در آبهاي گرم امارات. ولي نكته اي كه كسي به آن زياد توجه نكرده اينكه ماهي خاوياري آب با شوري پايين حدود 12 تا 16 قسمت در هزار برايش مناسبترين است و خوب حتماً براي آن هم فكري كردند كه در كشوري كه از لحاظ آب شيرين محدوديت دارد شوري آب دريا را از 35 به زير 20 برسانند. راستش قيمت خاويار و ماهي خاوياري اين اجازه را مي دهد كه هرجور سرمايه گذاري كلاني روي آن صورت گيرد.
ما هم در خوزستان ( شمال خوزستان )برنامه هايي براي پرورش اين گونه داريم و تعدادي هم آورديم و رشدشان از گلستان و مازندران و گيلان هم بهتر بوده چرا كه در خوزستان كه آب و هوايي مشابه امارات دارد دوره رشد 12 ماهه است ولي در شمال ايران دوره رشد كمتر از 6 ماه است.
من يك گلستاني ( تركمن ) فوق ليسانس شيلات هستم كه در پژوهشكده آبزي پروري جنوب كشور - اهواز مشغول كار هستم و چون بچگيم را با گوشت ماهي خاوياري بزرگ شدم واقعا با صميم قلب آرزو مي كنم كه در ايران همان اندازه كه برروي ميگو سرمايه گذاري شد ( كه زياد هم مفيد واقع نشد ) روي ماهي خاوياري سرمايه گذاري شود.
بیکفایتی مدیران نیست برنامه این نیست که موفق باشیم. پسته همه چیزش خوب بود یکه تاز دنیا بودیم. دولت وارد بازرگانی پسته شد شرکتهای خصوصی و مخصوصا شرکت تعاونی پسته را از دور خارج کرد. شرکت دولتی جدید درست کردند اونم ورشکست شد بازار پسه جهانی از دست دادیم. باغات پسته هم کشاورزا دارند ولشون میکنند به امان خدا بايد به بخش خصوصي براي ورود به اين عرصه ها تسهيلات كم بهره داد. دولت بايد تنها نظارت كند.