اگه همسرتو دوستداشتی اینکارو نمیکردی. الانم چون تنها موندی ناراحتی. آدما باید تو شرایط خودشونو نگه دارن..

اعتماد به هرکسی شرط و شروطی دارد

خب همینه وقتی میگن هر کسی رو وارد زندگی شخصی خودتون نکنین خب این کارو نکنین .............این یه الگو بسیار خوب برا همه

وقتی ازنظر عاطفی واحساسی برای همسرت وقت نگذاری حتما کسی دیگرزحمت انرامیکشد

شوهرتان نباید رابطه مجردیش را به محیط خانه معطوف میکرد که مع الوصف این اشتباه باعث لغزشها و اشتباهاتی شده.ولیکن دنیا تمام نشده و باید از نو شروع کنید.امیدوار بودن شرط موفقیت شماست.

يادبكيريم شنونده خوبي براي همسرمان باشيم وبهم اعتماد كنيم

دوست داشتی

به نظر من مقصر شوهر شما بود چرا که اولا اعتماد بی جا کرد و مراقب شما نبود دوما حتما کمبودی برایت گذاشته بود که با اولین محبت خام دیگری شدی

از اين كه زندگيت به يه جشم بهم زدن خراب شده برات متاسفم اما اشتباه تو هم بوده اكه همون لحظه اي كه بهت لبخند مي زد و بهت نكاه مي كرد به شوهرت فكر مي كردي شايد الان كنار شوهرت بودي حالا كه كار از كار گذشته برو به فكر يه زندگي ديگه باش و اون اشتباهتو جبران كن با ارزوي خوش بختي

اگر همان لحضه كه بهت نگاه مي كرد ياد شوهرت تو ذهنت مرور ميشد و به عشق اون فكر مي كردي شايد هيج وقت اين طور نميشد