چه زود رفتي خدايت بيامرزد

درود بر شرف و مردانگي ناصر خان كه مثل بعضي ها براي به دست اوردن مقام هاي قهرماني دنيوي جلوي هر كس و ناكسي سر خم نكرد و دست به كارهاي ناجوانمردانه نزد . حالا انهايي كه در دوران حضور ناصر خان در استقلال به او خيانت كردند به اين فكر باشند كه در قيامت چه جوابي به او ميدهند. روحش شاد و يادش گرامي باد

روحت شاد. خیلی کم داریم مثل حجازی که پشت به مال دنیا کنه و در کنار مردم وایسه و حرف دل مردم را بزنه و از ایرانی دفاع کنه با همه تهدیدهایی که شد.

پهلوان فوتبال ایران تو بودی.

اين همه ابراز تاسف و همدردي واينكه بيشتر مردم دوستش دارن حتي گريه كردن خودم كه انتظارش رو نداشتم نشونه اينه كه مردم رو خيلي دوست داشت. خيلي مهمه كه قهرماني رو به هر قيمتي نمي خواست و در سخت ترين شرايط نه به كسي توهين كرد و نه به كسي آسيب زد.

چگونه باور کنم رفتنت را؟

به عنوان يه هوادار ناصرخان تشكر ويژه دارم از تمام پرسپليسي هاي باغيرت ... آقاي زنوزي آقاي هدايتي و مدير سايت شخصي ايشون كه واقعا حجازي عزيز را تو اين مدت تنها نذاشتن....

پرواز را به خاطر بسپار؛ پرنده مردنی است.

تو این فوتبال ناپاک ایران آدمایی مثل حجازی کم پیدا میشن.خدا رحمتش کند

سال 1362 وقتي من 17 ساله بودم ناصرخان در اوج شهرت و محبوبيت بود ولي با من بعنوان يك نوجوان شهرستاني علاقمند به دروازه باني آنقدر با جديت و دلسوزي رفتار مي كرد كه بعد از هر جلسه تمرين در ورزشگاه ديهيم در شرق تهران از آنجا تا خانه را با غرور راه مي رفتم و به خودم مي باليدم كه استادم (ناصر حجازي ) اينقدر انسان شريف و متواضعي است. روحش شاد.خدا بيامرزدش.

اين تعداد كامنت نشان از محبوبيت ناصرخان هستش ..تازه مطمينم كامنتها خيلي خيلي بيشتر ازين هستن و مسوولين سايت براي بررسي و تاييد با كمبود وقت مواجه هستن...روحش شاد