بچه كه بودم هميشه دلم مي خواست مثل ناصرخان باشم و تو عالم بچگي سعي مي كردم وقتي تو كوچه فوتبال بازي مي كنم مثل ناصرخان دروازه باني كنم، ياد اون روزا و ياد ناصرخان به خير، دلم براي هر دوتاشون تنگ شده...
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۱:۵۳ - ۱۳۹۰/۰۳/۰۲
آره به خدا، خيلي قشنگ گفتي، دل آدم براي هر دوتاشون تنگ ميشه، خدا ناصرخان رو بيامرزه و به خانواده اش صبر بده.
علی
|
|
۱۱:۴۱ - ۱۳۹۰/۰۳/۰۲
0
0
پاسخ
همیشه هوای مردمو داشت
حرفاشو رک میزد
واسه همین من پرسپولیسی هم عاشقش شدم
خدا رحمتت کنه ناصرخان
چشمام پر از اشک شده
سيدعلي
|
|
۱۱:۴۲ - ۱۳۹۰/۰۳/۰۲
5
106
پاسخ
همسفر در راه ماند..زندگی سخت است…لیک..در سفر باید بود…همراهتان از سفر ماند سیلی سهمگین باور شاید نه ..سختی راه را مینماید که بایستی تنها رفت صبری باید تا آرامشی زاید
ناصرجان روحت شاد
پاسخ ها
Mister
||
۱۷:۳۰ - ۱۳۹۰/۰۳/۰۲
بسیار زیبا و پر معنی..خدایش بیامرزد
ناشناس
|
|
۱۱:۴۲ - ۱۳۹۰/۰۳/۰۲
0
0
پاسخ
روحش شاد
ایمان
|
|
۱۱:۴۲ - ۱۳۹۰/۰۳/۰۲
0
0
پاسخ
روحش شاد، اسطوره فوتبال ایران بود و هست و خواهد بود.
ناشناس
|
|
۱۱:۴۲ - ۱۳۹۰/۰۳/۰۲
0
0
پاسخ
من آن گلبرگ مغرورم که میمیرم ز بی آبی
ولی با خواری و ذلت پی شبنم نمی گردم
رضا
|
|
۱۱:۴۲ - ۱۳۹۰/۰۳/۰۲
6
113
پاسخ
من هم یک پرسپولیسی هستم اما ناصرخان رو از حتی پرسپولیسی ها هم بیشتر دوست داشتم . واقعا اشک اجازه صحبت نمیده...
پاسخ ها
ناشناس
||
۲۱:۴۵ - ۱۳۹۰/۰۳/۰۴
بنویس
نمیخاد صحبت کنی
متین
|
|
۱۱:۴۲ - ۱۳۹۰/۰۳/۰۲
7
99
پاسخ
همیشه دوستت داشتیم و خواهیم داشت.چه وقتی که اینجا پیش ما بودی چه حالا که نیستی....روحش شاد...