اين غم بزرگ رو به همه اهالي فوتبال و خصوصا استقلالي هاي عزيز به عنوان يك پرسپوليسي قديمي تسليت عرض مي كنم. ناصر خان اسطوره همه فوتبالي ها بود.يادشان گرامي
وقتي 13 سالم بود جنگ زده شده بوديم وتهران زندگي ميكرديم،واسه بازيهاي استقلال ميرفتم استاديوم،يه بار توي ورزشكاه شهيد شيرودي دويدم و از زير دست مامورا رد شدم و با ناصر خان عكس گرفتم،بعدش عشق ميكردم و به دوستام نشونش ميدادم،هنوزم دارمش و باهاش عشق ميكنم،ناصر خان تو عشق مايي خيلي دوستت دارم تو واسه ما نمردي ولي نميدونم چرا گريم بند نمياد،اين حرفت هميشه توي ذهنم ميمونه:
غم قفس به كنار
آنچه عقاب را پير ميكند
پرواز زاغهاي بي سروپاست...
نام او بی شک اعتبار فوتبال ایران بود .
ا گر چه همیشه دلی پر درد داشت... ..
ولی به یقین دل سوز فوتبال ایران بود وایرانیان را دوست داشت.به یاد دارم که حضور وی در دروازه تیم ملی با تیپ وقد رعنایش قوت قلبی برای هم میهنانش بود.از پروردگار یگانه برای خاندان حجازی آرزوی شکیبایی دارم. نایینی