روحت شاد ناصرخان
چه جالب تیتر کردی در وبسایت ماندگارت:
غم قفس به کنار..... آنچه عقاب را پیر میکند.... پرواز زاغهای بی سروپاست.
پرواز کن عقاب........ تا بی نهایت..... آسوده و بیخیال زاغهای هراسان
درستی یا نادرستی مواضعش مهم نبود،زلالی و پاکی و صداقتی که در حرفها و زندگیش داشت ستودنی بود.این آدم واقعا همون چیزی بود که نشون میداد و این مهمه.خدا رحمتش کنه که نشون داد مردم از آدمای ساده و بی آلایش لذت می برند.
او یک مرد بود. به گفته خودش بیش از آنکه نگران خودش باشد نگران مردم بود. یادش به خیر... کاندیدای ریاست جمهوری هم شد تا در این قحط الرجال اگر بگدارند برای این مردم در حد توانش کاری کند. آبروی خودش را وسط گذاشت.
من فوتبالی نیستم اما دوستش دارم چون او یک ایرانی بود و ایرانی هم ماند. مام وطن کم به مانند او نزاییده است. ایران به همین فرزندانش افتخار میکند. یادش گرامی!