روحش شاد. يك قهرمان ديگر از ميان مردم ايران رفت. جايش تا سالها خالي ميماند در ميان مردمي كه دوستش داشتند و يادش سالها ميماند با مردمي كه او همواره دم از آنها ميزد.
با کاروان بنان همرهی کن
در این دشت و صحرا و دریا
حال عجیبی ست...که می خواند
-نه مجنونم که دل بردارم از دوست
مده گر عاقلی بیهوده پندم
یاد این قهرمان بی بدیل وطن وسمبل زیبایی و وقار ایرانی تا ابد زنده خواهد بود قطره اشکی نثار روحش!..علی بهار