ناشناس
| 
۱۵:۳۵ - ۱۳۸۹/۱۲/۱۹
پاسخ
چه عجب.یکی متوجه شد باسمه تعالیسریال های خارجی بقدری زیاذ شده که بعضی وقت ها آدم فکر می کنه ماهواره است که روی سیستم صدا وسیما فعال شده،آنهم سزیال های اکشن، خشن با تخیلاتی واهی.
قبول که سریال زیر هشت خیلی جاهاش تلخ بود اما بنظرم سریالی بود که محتواش و ارزشش به تلخیش میرزید! تابناک خدایی سریال ارمغان تاریکی یکی از بهترین سریال های بود که در 33 سال اخیر از تلویزیون پخش شد کاش یک گزارش خوب ازش میدادین . سریال های تلویزیونی مروج یاس ، بدبینی ،افسردگی و بی انگیزگی می باشند . افراط و تفریط در هر کاری مذموم است گریه و زاری بیش از حد و یا شوخی و مسخرگی خارج از اندازه . واقعا ممنون از شما که به مساله بسیار خوبی اشاره کردید امیدواریم مسئولین صدا و سیما هم به آن توجه جدی کنند. راستش من چند وقتیه که تلویزیون نمی بینم!ولی خوب قبلا که می دیدم با توجه به اینکه توهم توطئه دارم! فکر می کردم یکسری آدم باهوش دارند از سادگی مدیران صدا سیما استفاده می کنند و روح و روان مردم را در دست گرفته اند و به سمت و سوی مخصوصا افسردگی شدید می برند ( ضمن بد بینی و پیشبینی بد)
یک نمونه ساده که سعی کنید در سریالها دقت کنید ( چون این مسایل در ناخودآگاه شما تاثیر می گذارد بدون اینکه متوجه باشید) خط کلی داستان است در اکثر فیلم های خارجی شخصیت اصلی یک زندگی عادی دارد دچار یک چالش می شود بر این چالش غلبه می کند و پایان داستان به گونه ای تمام می شود که نسبت به فرد اول داستان پیشرفت کرده است ( قویتر شده یا پولدارتر شده یا به یک درک جدید رسیده و یا چیزی از این قبیل) ولی خط سریال های ایرانی رو که دنبال کنید اکثرا در پایان فیلم شخصیت اصلی دوباره به جای اول می رسد و یا حتی به موقعیت اولیه خودش هم بر نمی گردد ( به عنوان مثال زندگی عادی دارد - عاشق یک دختر خراب می شود - با کلی کش مکش از دختر جدا می شود - حالا کار ندارد و یک شکست عشقی هم دارد) این دو خط متفاوت دو ذهنیت متفاوت را در ناخوداگاه بیننده درج می کند پیام سریال ایرانی این است که خود را دچار چالش نکن ، مواظب باش دچار چالش نشی وگرنه بد بختی ، دنبال کار جدید نرو و ... که می توانست با یک خط بهتر همین پیام را بدهد که اگر دچار بدترین چالش ها هم بشوی راههای خوبی برای پیروزی هست
حرف در این زمینه زیاد است و فرصت کم