ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۶:۰۹ - ۱۳۸۷/۰۴/۳۱
چو بینی یتیمی سر افگنده پیش
مده بوسه بر روی فرزند خویش
یتیم ار بگرید که نازش خرد؟
وگر خشم گیرد که بارش برد؟
الا تا نگرید که عرش عظیم
بلرزد همی چون بگرید یتیم
به رحمت بکن آبش از دیده پاک
به شفقت بیفشانش از چهره خاک
اگر سایه خود برفت از سرش
تو در سایه خویشتن پرورش
من آنگه سر تاجور داشتم
که سر بر کنار پدر داشتم
اگر بر وجودم نشستی مگس
پریشان شدی خاطر چند کس
کنون دشمنان گر برندم اسیر
نباشد کس از دوستانم نصیر
ناشناس
|
United Arab Emirates
|
۱۶:۱۲ - ۱۳۸۷/۰۴/۳۱
واقعا عکسهای بسیار تکان دهنده و متاثر کننده ایی بود. جا دارد که مسئولان ضمن به مجازات رساندن بانیان این جنایت، نسبت به آموزشهای لازم به پرسنل این گونه مراکز و روانشناسی این نوع ناهنجاریها اقدام لازم را بفرمایند.
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۶:۱۹ - ۱۳۸۷/۰۴/۳۱
خيلي متاثر شدم در حديثي مطالعه كردم كه آمده بود وقتي دل يتيمي بسوزد عرش خدا به لرزه در مي آيد اي كاش كمي هم دل مسئولان ما مي لرزيد . خدايا ....
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۶:۴۴ - ۱۳۸۷/۰۴/۳۱
اه و اشک یتیم عرش را به لزره در می اورد . خدایا مارا ببخش که در کنار گوشمان چنین وقایع فجیعی رخ می دهد و از ان بی اطلاعیم .
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۶:۴۷ - ۱۳۸۷/۰۴/۳۱
يتيمی درد بی درمان یتیمی
یتیمی خاری دوران یتیمی؛

الهی طفل بی بابا نباشد!
اگر باشد، در این دوران نباشد
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۷:۱۰ - ۱۳۸۷/۰۴/۳۱
ای بابا ، پس فردا میان میگن اینا همه اشتباه بود و این سه بچه در اثر بازیگوشی در آشپزخانه آسیب دیده اند !
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۹:۳۴ - ۱۳۸۷/۰۴/۳۱
دست کسانی را که بر دست و صورت یتیمان داغ میزنند باید قطع کرد. این دست و صورتها جای بوسه فرشتگان است نه داغ انسانهای مریض....اگر با این افراد برخورد نشود دیگر هیچ ایرانی چه در این دنیا و چه در آن دنیا نمیتواند سرش را بالا بگیرد. ننگ به این بزرگی؟
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۱:۲۹ - ۱۳۸۷/۰۵/۰۱
حذر كن ز آه درونهاي ريش
كه آهي جهاني به هم بر كند
اين دستان بيرحم متعلق به هر كس مي باشد بايد به چنگال قهار قضاوت بدون هيچ رحمي سپرده شود
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۲:۵۰ - ۱۳۸۷/۰۵/۰۱
اشك امان نمي‌دهد ، دل مي‌لرزد ، اينجا كجاست ؟ من پدرم . دو فرزند دارم . وقتي به خانه مي‌روم تا دختر 2 ساله ام را در آغوش نگيرم آرام نمي‌شود ، اگر از خستگي ناي راه رفتن نداشته باشم بايد چند دقيقه‌اي با پسر 4 ساله ام دنبال هم بدويم . اما دريغ از اين كودكان كه نه تنها آغوشي از مهر در برشان نيست بلكه سايه اي از وحشت همواره بر سرشان است . چي بي باك و چي قهرمانانه صورت و گردن را مي‌سوزانند جايي از بدن كه هميشه در معرض ديد است شايد اين كودكان معصوم را سوزاندند تا درس عبرتي براي ساير كودكان باشند . شايد از دادن يك پماد سوختگي هم به آنان اعراض كردند . خدايا ما را براي نجات فرزندانمان هم كه شده حفظ كن .
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۱:۴۰ - ۱۳۸۷/۰۹/۰۷
من نیز مثل هرانسانی بغض درگلو ماندم یا علی به فریاد بی کسان برس
نظرات بیشتر