یادمه بچه بودم برف تا زانوم میومد.. اون موقع پدر بزرگم از بچگیش تعریف میکرد که از برف پله می زدن و از بالای دیوار میرفتن تو کوچه ( اینقدر برف بود) اون موقع تو دلم می گفتم داره دروغ میگه. مگه میشه؟؟ حالا برف زمان بچگی خودم رو با الان مقایسه می کنم میبینم بنده خدا راست می گفته :دی 
تهران، با برف، یادش بخیر سالهای دانشجویی، چه حسرتی بر دلم نشست با دیدن این عکسها..... 
از اين همه نعمتها