ای کاش کسی هم پیدا میشد و صدای گریه بچه های بیگناه را که گاه و بی گاه به دست پدر و مادر و معلم و زن عمو وزندایی و عمه و ....کشته می شوند میشنید .واقعا ما کجاییم؟ بیایید بشماریم در همین چند ماه گذشته چند کودک بیگناه کشته شدند؟واقعا بچه های ما به اندازه یک بز ارزش دارند؟
تا الگویی باشد برای ما که حقوق انسانها و حیوانات و گیاهان را محترم بداریم. دین ما از بابت مباحث نظری در این امور قوی است اما عمل ما از غرب وشرق عالم عقب تر است . نمونه اش آلودگی هوای شهر های بزرگ که جان انسان ، حیوان وگیاه را به خطر انداخته است.